tag:blogger.com,1999:blog-26448029604562940382024-03-12T18:12:45.416-07:00යෞවනයායෞවනයෙකුගේ හිතට දැනෙන සංස්කරනය නොවූ සිතිවිලිචමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.comBlogger108125tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-33475804495038636062012-05-20T02:26:00.000-07:002012-05-20T02:26:09.170-07:00එගොඩහ යන්නෝ...එන්න ගොඩවෙන්න..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH0tevwkRf_0wkJrVRndLTKk9jaC06TgVhcx8j80amrXNhEeBRjBXupjCmK85H5ypXvNPR6r2g7EuVMf_eddoMFjWNNi9x3MSdwXszyc6Pu7NUWJLg1VlAJmYZTmaZeHeP6qQfgAO5z5kb/s1600/1492+Boat+Man.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH0tevwkRf_0wkJrVRndLTKk9jaC06TgVhcx8j80amrXNhEeBRjBXupjCmK85H5ypXvNPR6r2g7EuVMf_eddoMFjWNNi9x3MSdwXszyc6Pu7NUWJLg1VlAJmYZTmaZeHeP6qQfgAO5z5kb/s320/1492+Boat+Man.jpg" width="310" /></a><br />
<br />
<span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;">එගොඩහ යන්නෝ </span><br style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;">මෙගොඩහ යන්නෝ</span><br style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;" /><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;">තව කවුරුද ඉන්නේ...<br />
<br />
ඟඟුල අනෝමයි<br />
අද මට වෙහෙසයි<br />
යනවා නම් එන්නේ<br />
<br />
මම මේ ඟඟුලේ අඟුලේ නැඟලා<br />
එගොඩ මෙගොඩ යනවා........<br />
<br />
පමා නොවන්නේ<br />
අඳුර වැටෙන්නේ<br />
යනවා නම් එන්නේ<br />
<br />
මම මේ ඟඟුලේ අඟුලේ නැඟලා<br />
එගොඩ මෙගොඩ යනවා........<br />
<br />
මේ ගීතය විශාරද ශෙල්ටන් පෙරේරා ගායනා කරනවා උනත් අපේ මතකයට එක්කලේ පහුගිය දිනක අපි අතරින් වෙන්වුනු ශතිෂ් පෙරේරාගේ හඬින්..<br />
<br />
බොහෝම සරල වචන ටිකක්...ගැඹුර කියන නාමයක් නැහැ...එතරම්ම සරළයි...ඩෝල්ටන් ද අල්විස් ලාංකේය සුභාවිත ගීතයේ සුමට පෙරගමන් කරුවා කියලා මම නිතරම හඳුන්වන්නේ මේ සරළ බව නිසා වෙන්න ඇති..<br />
<br />
එගොඩහ යන්නෝ<br />
මෙගොඩහ යන්නෝ<br />
තව කවුරුද ඉන්නේ...<br />
<br />
බැලූ බැල්මට තොටියෙකු(වියපත්) ඟඟ හරහා එගොඩ සහ මෙගොඩ වීමට මගීන්ගෙන් කරන ඉල්ලීමක්..සැබවින්ම බැලූ බැල්ම එලෙසයි..නමුත් මේ සරළ වචන තුල මහා සිතීමට අසීරු ඟැඹුරු බවක් ගැබ්වෙලා තියනවා..<br />
<br />
ජීවිතය කියන දේ භව කියන මායාවේ හිර වෙලා..සසර කියන වදන් වල ඇලිලා...මින් එතෙර කරන්න පුලුවන් කෙනෙක් ගැනයි මේ කතා වෙන්නේ..<br />
<br />
ඩෝල්ටන් මහත්මයාගේ වඩන වලින්ම කියනවානම් මෙන්න මෙහෙමයි.." ශෙල්ටන් මේක නිකම්ම නිකන් තොටියෙක් ගයන ගීතයක් නෙමෙයි..මේක කියන්නේ බුදුන්.."<br />
<br />
අන්න එහෙමයි ඩෝල්ටන් ද අල්විස් මේ ගීතය ශෙල්ටන් පෙරේරාට දෙද්දි කිව්වේ..<br />
<br />
ඟඟුල අනෝමයි<br />
අද මට වෙහෙසයි<br />
යනවා නම් එන්නේ<br />
<br />
<br />
මම මේ ඟඟුලේ<br />
අඟුලේ නැඟලා<br />
එගොඩ මෙගොඩ යනවා........<br />
<br />
මෙතන ගඟුල සැඩ බවකුත් තොටියාට වෙහෙස බවකුත් අඟවනවා...මොකක්ද මේ වදන් වල අර්ථය..කුමක් ව්යාංගාර්ථ කොටද මේක දක්වලා තියෙන්නේ...<br />
<br />
ඟුගුල කොහිමටත් සැඩයි ...ඡන්ඩයි..රුදුරුයි..මම දැන් මහළුයි ..මේ සැඬ ගං දියේ මම පහසුවෙන් හැම අපහසුවක්ම මඟහැර එහෙ මෙහෙ ගියා..මම උඩුගං බලා පීනුවා..නමුත් මට ඔබ ගෙනයන්න තිබෙන්නේ තව සුලු වේලාවයි....<br />
<br />
බුදුන් වහන්සේගේ සිත කියවූ අයුරින් ඩෝල්ටන් අල්විස් මේ කියන්නේ කුමක්ද?සෑම වචනයකම තිබෙන දැඩි සම්භන්ධය හරහා පහත පද වලින් එය මනා නොට පැහැදිලි කරවයි..<br />
<br />
පමා නොවන්නේ<br />
අඳුර වැටෙන්නේ<br />
යනවා නම් එන්නේ....<br />
<br />
සංවේදී උපමා භාවිතය...අපූරු සත්යාවභාශය...අනුපමේය නිර්මාන කුසලතාවය..වෙන කුමක් නම් මින් නොපෙන්වයිද?<br />
<br />
පිරිනිවන් මන්චකයේ මරණය අභියස සිටින බුදුන් "එන්න අඳුර ආසන්නයේය...ප්රමාදය මරණයට හේතුවේ අප්රමාදීව කටයුතු කරන්නැ'යි දේශනා කරයි..මේ එයම නොවේද?<br />
<br />
මේ කෙටි කොට දැක්වූ සරළ මහා පරිනිර්වාණ සූත්රය නොවේද?.....<br />
<br />
කියන්න ...මෙය සැබෑවක් නොවේද?</span> </div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-83432260747516791572012-04-12T04:16:00.001-07:002012-04-12T04:23:15.437-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikgcoEv-YXPE_YUBc6af2GidFmgYejIe1KAg4F48uc_MeBA-KdkvHVApfw7fhl-Bz32yIDHkNPTGjySdHloVJ7ikBcTx1lmM3iQDkRYgEhqrBWDklnuqvHEjGmsS40DQ3h8dJshKOLWFcJ/s1600/pictures-of-birds.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikgcoEv-YXPE_YUBc6af2GidFmgYejIe1KAg4F48uc_MeBA-KdkvHVApfw7fhl-Bz32yIDHkNPTGjySdHloVJ7ikBcTx1lmM3iQDkRYgEhqrBWDklnuqvHEjGmsS40DQ3h8dJshKOLWFcJ/s320/pictures-of-birds.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><b>ආදරය හුදෙක් විඳීම පිණිසය...නමුත් ප්රේමය උරුම <br />
<br />
කරනා සියළු දේ අප භාර ගත යුත්තේ කොන්දේසි <br />
<br />
විරහිතවය...ආදරය එය ලබාදෙන්නේද <br />
<br />
එලෙසය...කාලය බොහෝ ගැටළු නිරාකරණය <br />
<br />
කරනවා කීවත් එය <br />
<br />
තරම් හිත හදාගත හැකි මුත් කිසිදාක පිළිතුරු <br />
<br />
සොයාදෙන යමක් නැත..ආදරය හුදු මානසික <br />
<br />
සහනයක් නොවී <br />
<br />
ඇවිලෙනා ගින්නක්ම වන්නේ කුමන හේතුවකින්දැයි නියත වැටහීමක් නොවුනද එය මේ යැයි විස්තර කල <br />
<br />
නොහැක්කක්ද නොවේ...නමුත් එය තවකෙකුට පැහැදිලි කර දිය හැකි මට්ටමක වේදැයි පවතින්නේ <br />
<br />
සැකයකි...එය කෙටියෙන්ම කියනවානම් "නුඹ සහ මා සහ අප" එපමණකි....!! එය එසේ වීම සහ නොවීම <br />
<br />
මත බොහෝ දෑ තීරණය වේ.....!!!!</b>!<br />
<br />
මා හට ඇය හමුවන්නේ ගිය අවුරුද්දේ මෙවැනිම මාසයකය..වසන්තය පසුගිය අවුරුද්දක් පුරා මා <br />
<br />
ජීවිතයට ඇය එක් කලේ කිසිදු ලෝභී බවකින් තොරවය...අප බොහෝ සතුටින් කල්<br />
<br />
ගෙවීය...පුරාවසරක් අප බොහෝ භාධක මතින් ආහ<br />
<br />
බොහෝ දෑ සිදුවිය ...සිදු විය යුතු දෑද සිදු නොවිය යුත් දෑද ඒවා අතර විය...අවසන හිතූ තරම් <br />
<br />
සොඳුරු නොවිය..මට සිලිටු නොවීය...ඉහත සියල්ල එය හරඹයාම ලියන ලද්දකි...<br />
<br />
අහෝ ප්රේමය ...තවත් හිත් ස්පර්ශ කරනු ....ප්රේමයෙන්ම පමණක්ම...අන් කිසිවක්ම නොදී...!!!!!<br />
<br />
<span style="font-size: large;">"ප්රේමය නම් පක්ෂියා නිදහස වෙනුවෙන්මය කූඩු කිරීම පිණිස නොවේ"</span></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-89842573497675950302012-03-31T13:18:00.001-07:002012-03-31T13:18:43.272-07:00අපූරු මිනිසෙක්...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;">මට ඔහුව පළමුව මුනගැසුනේ අන්තර්ජාල රේඩියෝවක වැඩසටහනක් සඳහා සාභාගීකරවා ගැනීමේ අරමුනෙන් පැවති සාකච්ඡාවකදීය..එම සාකච්ඡාව පැය හතරක් පමණ දීර්ඝ විය..අප බොහෝ දෑ සාකච්ඡා කලෙමි..එම සාකච්ඡාව අතර ඔහු හා ඔහුගේ මිතුරු කවියෙකු කවි කිහිපයක් ගායනා කල හ...එක් කවියක යම් දෝශයක් විය, මා එම දෝශය කීමට බිය වීමි...නමුදු බියෙන් මා ඔහුට එම වැරැද්ද කීමි..මා සිතුවේ "තමුන් අපිට කවි කියලා දෙන්න එනවද" කියා විමසා සාකච්ඡාවද අවසන් කොට ඔහු වහාම ඉවත්වීමට ක්රියා කරනු ඇතැයි කියා ය.<br />
<br />
ටික වේලාවක් ඔහු නිහඬව සිටියේ මා තවත් බිය ගන්වමිනි.. <br />
<br />
"සමාවෙන්න මහත්තයෝ මටත් අරයා කියපු වැරැද්ද තේරුනා..වැරැද්ද පෙන්නලා දුන්නු එකට බොහෝම ස්තූතියි..."<br />
<br />
ඔහු තවත් </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_i3CUrSG6DSIRwqGd_2eJxkE0mjW_6jLyQS6oNqpfd-no9pPE9wH3yFyWVlcNRgUadOFPbwpMmOxKPZskjG4bzMN7W1hfcEzQnvpJBRkX4QdqEyW3uLySgY2tOnKSY0zNUiua8GuDxwE/s1600/big_high_1_452.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_i3CUrSG6DSIRwqGd_2eJxkE0mjW_6jLyQS6oNqpfd-no9pPE9wH3yFyWVlcNRgUadOFPbwpMmOxKPZskjG4bzMN7W1hfcEzQnvpJBRkX4QdqEyW3uLySgY2tOnKSY0zNUiua8GuDxwE/s320/big_high_1_452.jpg" width="274" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />
බොහෝ දෑ කීය මුත් මගේ සවනත එම කිසිවක් රැඳුනේ නැත..මා සිත ඔහුගේ අසීමිත නිහතමාණී කමින් මුසපත්ව ශාන්ත සුවයකට පත්ව තිබිණි...<br />
<br />
"මෙච්චර නිහතමාණී මිනිස්සු ඉන්නවද බං" මම වහාම රේඩියෝ අන්තර්ජාල සංවාදයෙන් ඔහුන් ඉවත් කර මා හා වැඩසටහන් සාකච්ඡාවේ සිටි නීතීඥ වරයාට කෙඳිරීමි..<br />
<br />
නැවත අප බෝහෝ දෑ සාකච්ඡා කලෙමු...එය සාකච්ඡාවකටත් වඩා දිගු වූ පාඩම් මාලාවකි.....<br />
<br />
මේ මා කථාකරන්නේ වෙන කිසිවෙකු ගැන නොව "සුනිල් ජී කුකුලේගම" නම් වූ අසහාය නවකතා කරුවා,ගේය පද රචකයා, පුවත්පත් කලාවේදියා හා කවියා පිළිඹඳවය.<br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpXI96_j6oqC_Rkpjem_UYjp5T9h5saRyRPsPZCs-_2UgiWnG2AZnvVaCxybV5wfP4Q1hLxpzCwKHcT_jV1itJqXMmYnMcbLPLqdzkICsX89oIb5cSr4sd5f8U7QeW28jWfKb7bwidWiqW/s1600/DSCN0045+%25282%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpXI96_j6oqC_Rkpjem_UYjp5T9h5saRyRPsPZCs-_2UgiWnG2AZnvVaCxybV5wfP4Q1hLxpzCwKHcT_jV1itJqXMmYnMcbLPLqdzkICsX89oIb5cSr4sd5f8U7QeW28jWfKb7bwidWiqW/s320/DSCN0045+%25282%2529.JPG" width="320" /></a></div><br />
<br />
<span style="font-size: large;">කෝකිලහඬ කවි සංගමයේ නිර්මාතෘ සහ ප්රධාන ලේකම් වරයා වශයෙන්ද කෝකිලහඬ පුවත්පතේ ප්රධාන කතෘ වරයා ලෙසද ලක්දිව ඉතා ප්රසිද්ධියටපත් නවකතා රුසක කතෘ වරයා වන ඔහු කාව්යකෝකිල ගෞරව සම්මාය,කාව්ය ජෝති ගෞරව සම්මානය,ශ්රී රෝහන ප්රදීප කාව්ය චූඩාමණී ගෞරව සම්මාණය,කාව්ය වංශාභිමානී දේශශක්තී ගෞරව සම්මානය,සාහිත්ය කලා ශූරී දේශබන්දු ගෞරව,සාම විනිසුරු (දිවයිනටම) යන ගෞරව නාමයන්ගෙන් පිදුම් ලද්දෙකි..........................<br />
<br />
අප යමෙකුට යමක් කිවු විට හෝ වැරැද්දක් පෙන්වා දුන්විට නිතරම අපට සිදුවන්නේ අප අපහසුතාවයට පත්වීමයි...මම ඉතාමත් මෑත ෆේස් බුක් සඳැස කවි කණ්ඩායමක කවි පොතක් කල කාන්තාවකට කවියක වැරැද්දක් පෙන්වා දුන් විට ඇය මා හට අසභ්ය ලෙස බැන මිතුරු හවුලෙන්ද ඉවත් කර තිබිනි...එහෙව් මිනිසුන් අතර මෙම නිහතමානී මිනිසුන්ගේ ගුණ අපි කෙසේ වර්ණනා කරමුද?<br />
<br />
මේ සටහන් කල මේ සෑම අකුරක්ම ඔහුගේ අවංක නිහතමාණී ගතියට උපහාරයක් වේවා........!!!!!!<br />
<br />
</span></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-20458551744620791722012-03-26T13:28:00.004-07:002012-03-26T13:36:58.395-07:00සබඳ අපි<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-6TMWPCxAFcw/T3DRRozFTwI/AAAAAAAAAPw/u20XudilL1I/s1600/Nicotine-cessation.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="206" src="http://2.bp.blogspot.com/-6TMWPCxAFcw/T3DRRozFTwI/AAAAAAAAAPw/u20XudilL1I/s320/Nicotine-cessation.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #660000; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: large; line-height: 14px;"><i><br />
</i></span><br />
<h2 style="text-align: left;"><i><span style="color: #660000;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: large; line-height: 14px;">වියපත්ය </span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;">පිය නැගූ මාවත්</span></span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> දරිද්රතා</span></span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: large; line-height: 14px;">වය</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: large; line-height: 14px;"> ලැගුම්ගෙන ගස් වැල්</span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> කුස පොත්ත පිට පැද්ද වැදී</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> ඉකි ගසයි ජීවිතය............</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> පිය මතින් පිය තැබූ</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> සදාතනික ජීවිතය</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> යදියි තව එක් දිනක්-මිය යන්න මත්තෙන්</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> අනෝරා දැක අත ලඟම</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> දනහිසෙන් උඩට දිය නොඑන.....</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> "අනිඡ්චා වත සංඛාරා"</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> දිටිමි තාප්පයක පාප්ප අතුරා</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> සුදු කඩදහියක</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> වර්ණ ඡායාරූපයක්ද යොදා......</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> යාන්තමින් හතර රියනක්</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> ජන ඝනත්වය අඩු තැනක</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> එතරම්ම ලාභ නොවූවත්</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> මිලදී ගත යුතුවම ඇත.......</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> තහඩු හෙවිල්ලවූ</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> වියූ පොල් අතු සිර ගෙයින්</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> පාරට තාර ඉල්ලිය යුතුය</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> සුදු පලස් එලන්නට</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;"> බෝඩ් ලෑල්ලක් ඔසවා......</span> </span></span></i></h2></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-42710485351725856602012-03-19T23:38:00.004-07:002012-03-20T01:28:49.407-07:00සබඳ ප්රේමය...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPcTer9zYFBBlUeDm4qqkTpWSJvwmjWe95fSM3K5ztVIDqETHjA5sjkvKTD0hUDotgbqcsYNEq0B6D5tyPj0o4mIUH4lTM_CXA5eimoeHskgRLZ19OW3RcUZE0UlQYjwtBtld4MN4seohG/s1600/15036.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPcTer9zYFBBlUeDm4qqkTpWSJvwmjWe95fSM3K5ztVIDqETHjA5sjkvKTD0hUDotgbqcsYNEq0B6D5tyPj0o4mIUH4lTM_CXA5eimoeHskgRLZ19OW3RcUZE0UlQYjwtBtld4MN4seohG/s320/15036.jpg" width="294" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;">ආදරය කියන්නේ විරහව මේ තරම්ම තදින් ගෙනෙන දෙයක් කියලා දැනුනනම්, සත්තකයි කවරදාකවත් ආදරයනම් කරන්නෑ.<br />
<br />
දුක හූල්ල හූල්ල කොට්ටයක් යට වැලපෙද්දි ලෝකයකට නොපෙනෙන්න කඳුළු හංගං හිටියේ කියන්න බැරි දුකකින්..ආදරෙන් මේවා ලබා ගත්තේ මම විහින්" වෙලාවකට හිත එහෙම කිව්වා"<br />
<br />
කප්පරක් සිතුම් පැතුම් හිතේ මහ මෙරක් බරට තුරුළු කරන් සාර සංඛ කල්ප ලක්ෂයක් එකට ඉන්න පෙරුම් පුරපු හිත් දෙකක් ආයේ කවරදාකවත් එකතු නොවෙන්න දුරස් වුනාම හිතට දැනෙන හැඟීම් අකුරු කරන්න වචන කරන්න හරිම අමාරුයි අපහසුයි..<br />
<br />
මම ආදරය කලා.."මගේ ආදරේ හරි දරුණුයි" පොඩ්ඩ එහා මෙහා වෙද්දි හොස්ස ලඟින් මැස්සා යන්න බැරි මම මොන කෙහෙල් මලකට ආදරය කලාද කියලා හිත මහා දුකකකින් මටම දෙස් තියාගන්නවා...<br />
<br />
ජීවිතේ ගත්තු හැම හුස්මකටම නමක් ගමක් දෙන්න ලොකූ කාලයක් මම උත්සහ කලා ..පුළුවන් උපරිම සමහර විට ඊටත් වැඩිය උත්සහ කලා..එහෙම නමක් මටත් හොරෙන්ම ලියවුණා...<br />
මැකිලා යයි කියලා හිතුවට කවරදාකවත් නොමැකෙන්න ඒ නමු හුස්මට එකතු වෙලා එහෙම නවතින්නැතුව ලේ වලටත් එකතු වෙලා ...තේරෙන සිංහලෙන් කියනවානම් ඇඟට පත්තියම් වෙලා..<br />
<br />
මම හුඟාක් වැරදි කලා..මහා ලොකු අපරාධ නොවුනට කරපු සමහර දේවල් හුඟාක් දරුනුයි..බොළඳ අහින්සක ගෑණු හිතකට එහෙම දරුණු කම් දරාගන්න බැරිව ඇති.<br />
<br />
අපි ආදරය කරන්න අරන් හා හා පුරා කියලා අවුරුද්දක් ලබන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තියෙද්දි අපි හිතපුවත් නැති විදිහට අපිට වෙන් වෙන්න වෙලා.. <br />
<br />
හැම කෙනෙක්ම කැමති ආදරයෙන් එක් වීමක්ම විතරක් ලබන්න උනාට ආදරයට සමානුපාතික විරහව නිතරම ඊට හරස් වෙනවා..අපි ඒකට කොහොම නම් දාගත්තත් ඒක මහා දුකක්ම විතරයි......</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiC8fsqhIcRUBz2uS_kOjPokfKCjbCcfCghPgtBp9AXgMZs9VannY79yJi1bwADNUwuG92iuXwUq76LXhUVvn2YJvDNN-f1Z52PUgp95lgEtCDCYzK-qt2l-MQFHTHTRjQRhk8vJQ9fTwg/s1600/88270206.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiC8fsqhIcRUBz2uS_kOjPokfKCjbCcfCghPgtBp9AXgMZs9VannY79yJi1bwADNUwuG92iuXwUq76LXhUVvn2YJvDNN-f1Z52PUgp95lgEtCDCYzK-qt2l-MQFHTHTRjQRhk8vJQ9fTwg/s320/88270206.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />
<br />
<br />
කවුරුහරි ඇහුවොත් මගේ ආදරය නිසා එයාට මොනවද ලැබුනේ කියලා මම කවදාවත් පැකිලෙන්නේ නැහැ ඒ ලැබුනේ කඳුලු කියන්න.. මොකද ඒක තමයි යථාර්තය..මම වැරදි කරලා උත්සහ කලා එහෙම වැරදි කාගෙ හරි පිටින් දාලා හිත නිදහස් කරගන්න...මම වැරදියි ..සිය දහස් වරයක් නෙමෙයි ලක්ෂ කෝටි වාරයක් මගේ වැරදි වලට එයා සමාව දෙන්නැති..<br />
නමුත් හුරු වැරදි පාරනම් මම වැරදියි...<br />
<br />
මම එයාට දෙන්න අවශ්ය නිසි තැන දුන්නද කියලා මගේ හිත නිතරම ඇහුවා.."නැහැ" හිත දුන්නේ එහෙම පිළිතුරක්....<br />
<br />
මගේ හිත පුදුමයි..."මෙච්චර මහ මෙරක් වගේ ආදරය කරපු කෙල්ලෙක්ගේ ආදරය ලබන්න බැරි අවාසනාවන්තයෙක් වුනා කියලා හිතෙත්දී මම මම ගැන ඇතිවෙන්නේ ලොකූ කලකිරීමකුයි ලැජ්ජාවකුයි විතරයි....<br />
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF-64GWifL1mFq53S7Pl_P49FMsk0oE1rfw-wSX3bBV99gVFkGtsm5rK_lOPnLVxI7O-IdQd3UI-jwJHGpKiZYzE4pZTkUIQtAwsTaGyywQ62rrJXmNYN91CRhWDCQgvp5KhrvJhNKgBze/s1600/broken-heart-8.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF-64GWifL1mFq53S7Pl_P49FMsk0oE1rfw-wSX3bBV99gVFkGtsm5rK_lOPnLVxI7O-IdQd3UI-jwJHGpKiZYzE4pZTkUIQtAwsTaGyywQ62rrJXmNYN91CRhWDCQgvp5KhrvJhNKgBze/s320/broken-heart-8.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />
<br />
එයා අම්මා කෙනෙක් දරුවෙක්ට ආදරය කරනවාටත් වඩා මට ආදරේ කලා...වැඩිපුරම ගෙදරින් පිට හැදුනු නිසාද මන්දා මට අම්මගේ ආදරේ මහා ලොකුවට දැනුනේ නැහැ..මගේ පිටිපස්සෙන්ම වැටිලා ජීවිතේ හැම තැනදිම අත්වැලක් වුනානම්..පොඩි දරුවෙක්ට වගේ ආදරෙන් ජීවිතය කියලා දුන්නානම් ඒ වෙන කවුරුවත් නෙමෙයි එයාම තමයි...<br />
<br />
මම වැරදි කලා..හුඟාක් ..මහා ගොඩක්..හැබැයි තේරුම් ගත්තේ පරක්කු වෙලා...ජීවිතේ පිටිපස්ස බලපු හැම වෙලාවකම මම මට අයිති දේවල් දැක්කේ නැවත ගිහින් ලබාගන්න බැරි හුඟාක් දුරකින්...මේකත් එහෙමයි...<br />
<br />
ජීවිතේ අහිමිවීම කියන කාරණාවම විතරක් උරුම කරගෙන වෙන්නැති මම උපදින්නැත්තේ....එහෙම කියන්නේ හිත හදාගන්න...වෙන මොකටවත් නෙමෙයි..<br />
<br />
"ඔබේ රුව රසඳුනක් වූවත්<br />
කමක් නැහැ මට තවත් ඇසකට<br />
නමුදු ඒ රුව තවත් කෙනෙකුට<br />
අයිති වනු බැහැ දරා ගන්නට...."<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJkivulcexhPBZg3pvBb0_3cXLaamdOAQDpnuBuhW4LoHDEPUdrwlr3Vxb_c2BtRG-nl3apC2C7tnQ7mosLX6W8aSgTdfYQbEuDvSrwTnG01BlR3EUC5qfDuHpOMvCax3gRWK5TkS5Nflk/s1600/danny-hahlbohm-lovers.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJkivulcexhPBZg3pvBb0_3cXLaamdOAQDpnuBuhW4LoHDEPUdrwlr3Vxb_c2BtRG-nl3apC2C7tnQ7mosLX6W8aSgTdfYQbEuDvSrwTnG01BlR3EUC5qfDuHpOMvCax3gRWK5TkS5Nflk/s320/danny-hahlbohm-lovers.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />
<br />
<br />
ජීවිතේ කියන්නේ ඉරිසියාව හුඟාක් ඉහලින් වැජඹෙන තැනක් ... හිත මොකක්දෝ නොදන්න බැම්මකින් බැඳලා ..."උඹ වැරදියි" ජීවිතේ කවදාවත් නැතුව මට චෝදනා කරනවා..<br />
<br />
හ්ම් මම වැරදියි.......කවදාවත්ම නැතුව මගේ හිතත් මටම වැරදි කියනවා..එයා අහින්සකයි..හැම ගෑණියෙක්ම වගේ බොළඳයි..එහෙම හිත පුරා ආදරය කරන්න පුළුවන් හිතක් මරලා දාපු මම නිවැරදියි කියලා කිව්වනම් තමයි පුදුම......<br />
<br />
මම අසීමිතව දුක් වෙනවා...අසීමිතව විඳවනවා...එන්න...පුළුවන්නම්..හිත හැදුනහම..දන්නවද? හැම කටුක ගිම්හානයකටම පස්සේ ලස්සන වසන්තයක් තියනවා....නමුත් ඔයා කියාවි නැවතත් වසන්තයට පස්සේ දරාගන්න බැරි ගිම්හානයකුත් ඒවි කියලා...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6_-r3nJpiyLm_96rjczj2M60mPjuy6n8-gLH1sgY2rvH1GYmJqkgzqt6w-PSdNxxGHooU1MNFjWDUOyYQu6XCLYhH9ai2gf66uXSxD83eFT3iY69_-INH5vC3L3tWLhfAkqGQg2M8S997/s1600/lovers.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6_-r3nJpiyLm_96rjczj2M60mPjuy6n8-gLH1sgY2rvH1GYmJqkgzqt6w-PSdNxxGHooU1MNFjWDUOyYQu6XCLYhH9ai2gf66uXSxD83eFT3iY69_-INH5vC3L3tWLhfAkqGQg2M8S997/s320/lovers.jpg" width="213" /></a></div><br />
<br />
<br />
</span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-36224018562835913212012-03-06T08:37:00.001-08:002012-03-06T08:53:05.203-08:00මරණය පෙනි පෙනී..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Z3aLfx0mpSAGkoTdQ0B7ol3uXF4Z209JS3mrPubb5u8-lBjHGa0HG3s4vGjir5Ky4wtPRtQXvmG_JM7o_uE-GUFQBN3BartjV98UU4sNsbtV8KU3MHMlfZzQjZTexIEttDLYl39Q55Pv/s1600/3361404020_bbfb2c28c8.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Z3aLfx0mpSAGkoTdQ0B7ol3uXF4Z209JS3mrPubb5u8-lBjHGa0HG3s4vGjir5Ky4wtPRtQXvmG_JM7o_uE-GUFQBN3BartjV98UU4sNsbtV8KU3MHMlfZzQjZTexIEttDLYl39Q55Pv/s320/3361404020_bbfb2c28c8.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;"><br />
<br />
අතුපතර විහිදුන ගසක දෙබලකට මා නැගගත්තේ දැඩි වෙහෙසක් ගෙනය..රාත්රිය නිසා මුලතිව් මහ වනයේ බොහෝ වනචාරීන් සිටිය හැක..අවි ගත් වුන් මෙන්ම දත් විලිස්සූ උන්ද වෙයි..ලේ ගලනා කකුල තවමත් රිදුම් දෙයි....ලේ බිඳු ගස දිගේ පහලට ගලයි..ලේ සුවඳට දිවි වලස්සු ගස වටේ එකතුවනු ඇත...මා ලේ බිඳු පිසදා වෙනත් අත්තකට ගියෙමි...තරමක් දුරකින් කටහඩවල් ඇසෙයි...ඒ හඩ නියතවම දෙමලය..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">ටෙරාලා සෙට් වෙලා. .....මා මා හටම කියාගතිමි....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">මා සිටි ගස යටින් තුන්දෙනෙකුගෙන් සමන්විත සිරික්සුම් කණ්ඩායමක් විය..ආටි...රිපීටර්..මෙන්ම ටී 56 අවිද ඔවුන් සන්තකයේ විනි..මට ඔවුන් පැහැදිලිව පෙනෙයි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaI0-yvnIM2NZduH1N5dLJSZrdGje2KflafsKMXSHKSOTcw7Al19IYzFSBDebzUieiv3c2lxs1ztFUeXOPu0wY2yU0e1d7iBXdKdEXdhepjndJWC70iZVsy7l9ewp1im602hzsopjL5qn4/s1600/sf2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaI0-yvnIM2NZduH1N5dLJSZrdGje2KflafsKMXSHKSOTcw7Al19IYzFSBDebzUieiv3c2lxs1ztFUeXOPu0wY2yU0e1d7iBXdKdEXdhepjndJWC70iZVsy7l9ewp1im602hzsopjL5qn4/s320/sf2.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: large;">මැරෙන එක මුං මරාගෙනම මැරෙනවා..<br />
<br />
ඇසිල්ලකින් අත තිබූ ටී 56 වර්ගයේ ගිණි අවියට ඉතිරිව තිබූ අවසන් පතුරම් කොපුව ඇතුලත් කලෙමි..මානය බලා හැල්මේ සියළු පතුරම් නිමාවෙන තෙක් වෙඩි තැබීමි...අත වූ අත් බෝම්බයක්ද පහතට හෙළුවේ යාන්තම් හෝ හුස්ම ගන්නා යමෙකු පහත සිටිය හැකි බැවිනි..<br />
<br />
හනි හනිකට ගසෙන් බැස ගතීමි..ත්රස්ථයන්ගේ සිරුරු කොටස් බැලූ බැලූ අතය..මා හට වේදනාව අතරින් සතුටක් විය....මියගිය ත්රස්තයෙකුගේ පපු රුඳවුමෙහි තිබූ පිරුණු උන්ඩ කොපු කිහිපයක් හා තවත් ගමන් කතනයක් මා අත්පත්කරගත්තේ ආයාසයකින් තොරවය..<br />
<br />
ත්රස්ත පාලන ප්රදේශ ඇසෙනා මානයේ විය හැකිය..නොමැතිනම් තුන් දෙනෙකුගෙන් පමණක් සමන්විත පිවිසුම් කණ්ඩායම් කඳවුරෙන් පිටත සැරිසරන්නේ නැත..<br />
<br />
කල්පනාකිරීමට කාලයක් නැත..ත්රස්තයන්ට අයත් වතුර බෝතලයකින් දාහය තරමක් නිවාගත් මා කකුල තරමක් ඔසවමින් ඉදිරියට සේන්දු විය.<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD-w9t4N3d-OynbLhQC1vzJYtVOIt0WVnDR4LpWvuHDMqEcHw0tNv_iRDK3XvloIbKllArrtVdJRM03uTGYalzTL4jjDPPwvDvZuzctzPRja6OUdStp7bxshMe_MDk_PWdZ6zbWX78xXky/s1600/4925f512bfdbfc94a8d0935c9a2d407c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD-w9t4N3d-OynbLhQC1vzJYtVOIt0WVnDR4LpWvuHDMqEcHw0tNv_iRDK3XvloIbKllArrtVdJRM03uTGYalzTL4jjDPPwvDvZuzctzPRja6OUdStp7bxshMe_MDk_PWdZ6zbWX78xXky/s320/4925f512bfdbfc94a8d0935c9a2d407c.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span style="font-size: large;">පෙර නොවූ දහිරියක් හිතේ විය....කොහෝම හරි කෑම්ප් එකට යනවා මා තදින් කියාගතිමි..<br />
<br />
<br />
කකුලෙන් වෙන්වුනු මුත් සිරුරෙන් ඉවත් නොවුනු මස් වැදැල්ල ගමනට මහත් හිරිහැරයකි..කලවා කොටසේ වැඩි ප්රමාණයක් ස්නයිපර් ප්රහාරයකට ගොදුරුව ඇත...අතරින් පතර කෝටු කැබළි වල වදින කකුල එක්කලේ දැඩි වේදනාවකි..අවස්ථා කිහිපයකදීම කකුලේ එල්ලෙමින් තිබූ මස් වැදැල්ල කටු අකුළුවල පැටලිනි..<br />
<br />
වේදනාව දරාගනු හොහැකි තැන පොළවේ දිගාවී එහෙ මෙහෙ අත වේගයෙන් ඇදුනි..දත් වේදනාව සමඟ පොපියනා බවක් විය...අතට හසුවුනු බොහෝ දෑ දත් වලට අල්ලා වේගයෙන් හැපීය..මුත් වේදනාවේ අඩුවක් නොවිනි...<br />
<br />
<br />
අතට හසුවූයේ කළු ගලකින් කැඩී වෙන්ව ගිය ඉතා තියුණු කළුගල් කැබැල්ලකි..මස් වැදැල්ල එක් අතෙකින් පසෙකට ඇද අනෙක් අතින් මස් වැදැල්ල කපා දැමීමට මා අසීමිතව වෙහෙසුනෙමි...හය හත් වරක උත්සහයකින් පසු මස් වැදැල්ල සිරුරෙන් වෙන්කර ගැනීමට මා සමත් වූවත් සිරුර බොහෝ දුබල වූ සෙයක් විය..<br />
<br />
නැවත දෙපයින් නැඟීසිටීමට කිහිප වරක් උත්සහ කලද එය අසාර්ථක වූයේ සෑම අවස්ථාවකම කපා හෙලූ කෙසෙල් කඳක් සේ බිම වැටුනු නිසාය..<br />
<br />
වැටුනු සෑම අවස්ථාවකම එරමිනියා කටු සිරුරේ බොහෝ තැන් සිදුරු කරවීය..<br />
<br />
රාත්රිය බොහෝ දිගුය..මා තවමත් පියවි සිහියෙන් සිටීම මටම අදහාගත නොහැකි විය...එළිවෙන්නට මත්තෙන් ජීවිතය සොයාගත යුතුය නැතිනම් සියදිවි නසාගත යුතුය..මා හැකි තාක් දිරි ගෙන නැඟී සිටියෙමි...<br />
<br />
<br />
කඩාවැටුනු ලී දන්ඩක් ගෙන එහි වාරුවෙන් අපහසුවෙන් පිය එසවීමි...<br />
<br />
ඉදිරියට තැබුවේ අඩි දහයක් හෝ පහලොවක් පමණි..එහෙ මෙහෙ දුවන විදුලී පන්දම් එළි බොහෝමයක් විය..අතරින් පතර ගමන් කථන හඬද දෙමළ බසින් කියනා මොන මොනවාදෝ ඇසෙයි හඬේ තරමින් දහ දොළොස් දෙනෙකුවත් සිටිනවා විය හැක..<br />
<br />
<br />
මා බිම දිගාවීමි...දිගාවී මාතෙක් පිහිටට තිබූ දඩු කැබැල්ල හඬක් නොනැගෙන්නට බිමින් තැබීමි..<br />
<br />
<br />
දුවන්නට හෝ වෙනත් ක්රියාමාර්ගයක් ගැනීමට කාලය නොමැත..මා බිම දිගාවී මුහුන කොළ රොඩු අතර සඟවා ගතිමි...<br />
<br />
<br />
දැන් මෙම පිරිස සහ මම අතර දුර මීටර් දහයක් හෝ පහළවකි..නියතවම ඔවුන් ඉහත වෙඩි හඬ ඇසී පැමිනි පිරිසක් විය යුතුය..<br />
<br />
<br />
දැන් පිරිස මට අඩි ගනනක් දුරිනි..තවත් මිනිත්තු කිහිපයකින් ඔවුන් මා පසුකර යන ලදි...<br />
<br />
දැන් ඔවුන් මා පසුකර මීටර ගනනක් ඉදිරියෙනි..<br />
<br />
මා සැනසුම් සුසුමක් හෙලීය....<br />
<br />
ගතවූයේ විනාඩි කිහිපයකි..මා ත්රස්ථයින්ගෙන් ගත් ගමනි කථනය එක්වරම ක්රියාත්මක විය..එම හඬින් ඉදිරියේ වූ ත්රස්තයන් මා දෙසට හැරුනේ ක්ෂණයකිනි..<br />
<br />
කල යුතු වෙනත් දෙයක් නැත...එක්වරම මා ගිණි අවිය ක්රියාත්මක කළ හෙයින් ත්රස්තයන් අන්දමන්දව බිම ඇද වැටිනි...<br />
<br />
වැටුනු ත්රස්තයින් අතරින් පණ තිබූ අයෙක් අත් බෝම්බයක් මදෙසට දමා ගැසීය නිවැරදිව මා සිටි පෙදෙස නොපෙනුන නිසාදෝ එය පුපුරාගියේ මා සිටි තැනට අඩි කිහිපයක් ඉදිරියෙනි..දකුණු අත සිරුරට සවි වී තිබුනාද ගැලවී තිබුනාදැයි මා හඩ පැහැදිලි දැනීමක් නැත..මා මා සතුව ඉතිරිව තිබූ අත් බෝම්බය එදෙසට දමා ගැසුවේ සිරුරේ තිබූ අවසන් ශක්තිය ප්රයෝජනයට ගනිමින් විය යුතුය..<br />
<br />
කකුලේ වේදනාවත් අතේ වේදනාවත් උහුලාගත නොහැකි විය...<br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">පැය කිහිපයක් මා සිහියත් අව සිහියත් අතර විය....මා මරණය දෑස මානයේ තබා නිවැසියන් හා හිතමිතුරන් සිහිකර දුක් වීමි..<br />
<br />
වේදනා විඳිනවාට වඩා සියදිවි හානිකරගැනීම වටී..මා ඉතා අපහසුවෙන් ත්රස්ත මළ සිරුරු වෙත ලං වූයේ ඔහුන් සතු ගිණි අවියක් ගෙන මා ප්රාණය නිරුද්ධ කරගන්නටය..<br />
<br />
ඉදිරියට බඩගා ඇදුනේ කවරදාකවත් නැති ශක්තියකිනි...<br />
<br />
ගිණි අවිය කුමන වර්ගයේදැයි දැනුමක් නොවිනි..එය ගෙන නිකටට යටින් තැබීමි..වේදනා ගෙන දෙන දකුණු අතේ දබර ඇඟිල්ල කොකා ගැස්සවීමට තරම්වත් සවි නොවිනි..මා කිහිප වරක්ම එසේ උත්සහ කලත් එය ව්යාර්ථ විය..<br />
<br />
යලිත් ඈතින් යම් හඬක් ඇසේ සටනට මා සතුව සවියක් නැත..<br />
<br />
මා ඒ දෙසට බඩගා ඇදුනි..<br />
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJRXI2jxyqv6SCebOp8zcWRat1ZE83JGObpQwrvhuahyIX7JgY4Le0ZoKUcCvrOQOTBS8ugbOi6ACwKDJ1D1q1-cxOPCk26mnM60BV-zEyb3gYaY_elGczYcw_lY2XYbH-7o0j2GLEwKek/s1600/treat.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJRXI2jxyqv6SCebOp8zcWRat1ZE83JGObpQwrvhuahyIX7JgY4Le0ZoKUcCvrOQOTBS8ugbOi6ACwKDJ1D1q1-cxOPCk26mnM60BV-zEyb3gYaY_elGczYcw_lY2XYbH-7o0j2GLEwKek/s320/treat.jpg" width="200" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />
<br />
<br />
සර් මේ දැන් ටෙරාලා මෙතනින් ගිහින් තියනවා..මට අවසනට ඇසුනු හඬ මා නැවත නැඟී සිටවීමට සමත් විය..<br />
<br />
මා සිරුරේ සියළු වෙර යොදා සර් මම ....ම්...ම්...ම්..මම ..කියාගත්තා පමණි..මා හාත්පසම කළුවර විය...කෝප්රල්...කෝප්රල්....කිහිප දෙනෙකු එසේ මා අසළම කෙදිරීය..<br />
<br />
දින දහනවයකට පසු මා නැවත මේ ලෝකය දිටිමි..මුත් අතක් සහ පාදයක් මා හට අහිමි වී තිබිණ..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
යුධ හමුදා ඉහල නිළධාරියෙකු ජාතික රෝහලට පැමිනියේ භූමි පුත්ර පදක්කම සහ තවත් බොහෝ දැ රැගෙනය...මා යාන්තමින් එසවී ඔහුට ආචාර කලෙමි.</span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-52358633109553629852012-02-25T07:43:00.000-08:002012-02-25T07:43:10.330-08:00අතුරු මිතුරු...(ප්රවේශමෙන් පරිහරනය කරන්න)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYx9jG9Clm3ryMfPEmrowbArmCACQT05rtH9czzYejgY9MECDOEljM6hQyPuky5v4pzTcFEahzGrNeZaudV8qTRJdmJZmdZ9wp01GQ01bzPho-L7eo2TYE-_uQjlQh9p8a1ilcVYJCxTT0/s1600/shake_hands_1_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYx9jG9Clm3ryMfPEmrowbArmCACQT05rtH9czzYejgY9MECDOEljM6hQyPuky5v4pzTcFEahzGrNeZaudV8qTRJdmJZmdZ9wp01GQ01bzPho-L7eo2TYE-_uQjlQh9p8a1ilcVYJCxTT0/s320/shake_hands_1_.jpg" width="315" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;"><br />
<br />
ජීවිතය කියන්නේ මොකක්ද කියලා අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන්ද? බැහැ..අපි බැඳලා..බැඳීම්වල හිරවෙලා..සමහර විට හුස්ම ගන්නවා හැරෙන්න අපිට ජීවිතයක් නැතුව ඇති..ඉපදුනාම ටික කාලයක් ජීවත් වෙලා මැරිලා ගියහම ජීවිතේ සම්පූර්ණයි කියලා අපි හිතනවා..යථාර්තය ඊට වඩා හුඟාක් වෙනස්..එහෙමත් නැත්නම් අපි තරමක් දුරකට වෙනස් කරලා ..මේ එහෙම කතාවක් සිදුවුනේ කාටද කියලා අහන්න එපා නමුත් අඩංගු දේ වැදගත් වේවි..<br />
<br />
ආදරය හැමදාම යන්නේ විරාගයට සමානුපාතික මාර්ගයක...මම එහෙම කිව්වහම ඔයාලා කියයි එහෙමම වෙන්නෑ කියලා..අපිට යාළුවෝ ඕනෑ තරම් ඉන්නවා හැබැයි මේ යාළුවන්ගෙන් හිතවත්තු ඉන්නේ බොහෝම ටිකයි..<br />
<br />
අපි සමහර යාළුවෝ ජීවිතේ හුඟාක්ම ලං උනාම බැඳීම් වැඩි උනාම නම් දෙන්න උත්සහා කරනවා..අයියා..අක්කා..නංගි කියනවාට අමතරට අපේ කියන විශ්ෂණ නාමයත් එකතු කරනවා..මේ මගේ මිතුරා (නම කිව නොහැකි) තම පෙම්වතියට හදුන්වලා දෙනවා තමන් බොහෝ ලෙංගතු තමාගේම සහෝදරිය යැයි කියාගත් කාන්තාවක්..මේ තැනැත්තියත් ඉන්නේ විදේශයක අර මම නම නොකියපු මගේ යහළුවාගේ පෙම්වතිය ඉන්නෙත් විදේශයක ..<br />
<br />
ටික දවසක් යද්දි අර මිතුරාගේ පෙම්වතියයි මිතුරාගේ මිතුරියයි දැඩි මිතුරියන් වෙනවා..<br />
<br />
මගේ මිතුරා ජීවිතයේ බොහෝ දැ අර මිතුරිය සමඟ කියා තිබෙනවා..(ඔවුන් ලඟම පවුල් ඥතීන් ලෙස ඇසුරුකර තිබේ)පෙම්වතිය සමඟ අඩ දබර වීම් පවා මොහු තම මිතුරිය සමඟ කයා තිබෙනවා.......<br />
<br />
ටික දිනකට ඉහත සිට තම පෙම්වතියගේ බොහෝ පෙර නොදුටු චර්යාවත් මගේ මිතුරා දකිනවා...පෙම්වතිය නිතර හැසිරෙන්නේ දැඩි නොරිස්සුම් සහගත බවකින්...<br />
<br />
නිතර කතාකිරීමටත් සමීපව සිටීමටත් මගේ මිතුරාගේ පෙම්වතිය දැඩි අකමැත්තක් දැක්වීමත් එක්ක මගේ මිතුරා කරුණු කාරනා සොයා බලලා..<br />
<br />
අවාසනාවට ඔහුට හමුවෙනවා තම මිතුරිය තම පෙම්වතියට එවන ලද ලිපි කිහිපයක්..එහි අන්තර්ගතය දකින මිතුරා සිහිසුන් නොවී සිටියානම් පුදුමයක්..<br />
<br />
ඔහු තමාට නොගැලපෙන බවද..මෙය විවාහයක් දක්වා කිසිදු දිනයක දුර ගෙන නොයන ලෙසද...තමාට කි බව කියවෙන කේලම් විශාල ප්රමාණයක්ද එහි අන්තර්ගතවී තිබුනා..<br />
<br />
කරුණු කාරනා වටහාගත් මා මිතුරා වහාම ඊට අදාල පියවර ගනු ලැබුවා...නමුත් දැන් ඔවුන්ගේ සඹඳතාවට තිබෙන්නේ දැඩි අවදානම් සහගත තැනකයි...<br />
<br />
බලන්න ජීවිතයට අහම්බෙන් පැමින මිතුරන් වි පසුව පවුලේ සාමාජිකයන් වී ජීවිත වලට කරන බලපෑම්...මේ සමාජ ජාලවලින් අපිට හැම විටම සැබෑ පුත්ගලයින් දැනහඳුන ගන්න ලැබෙන්නේ නැහැ..කපටි ,මානසික රෝගි, තම ඉටු මනාපකම් ඉෂ්ඨ සිද්ධ කරගන්න ඕනෑම දෙයක් කරගන්න සූදානම් පිරිසකුයි වැඩිපුර මෙතන ගැවසෙන්නේ...<br />
<br />
මගේ මිතුරා දැන් පසුවන්නේ දැඩි කලකිරීමකින්...දැඩි අපහසුවකින්..මේ හැම දෙයක්ම ඔහු කීවේ දැඩි වේදනාවෙන්...<br />
<br />
ඔහු අවසානෙදි මෙහෙම කිව්වා..."මචං තරහා කාරයෙක් හරි අඳුනන්නැති එකෙක් හරි මේක කිව්වනම් කමක් නෑ..බලපං අර උදේ හවස මල්ලී මල්ලී කිය කිය ඉන්න එකී කරපු හරිය"<br />
<br />
බලන්න ජීවිත වලට ආගන්තුකයෝ කරන විනාස..අපි හැමතිස්සෙම අපේ ජීවිතවලට සම්බන්ධ කරගනිද්දි වෙනකෙක් අපි නිතරම දෙපාරක් හිතන්න ඕන..නැත්නම් අනිසි බලපැම අපේ ජීවිත වලටම තමයි..<br />
<br />
පරිස්සමින්....</span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-28635047608836366682012-02-11T23:29:00.000-08:002012-02-11T23:29:19.806-08:00අමතක වීම......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjlvVyufVqFbEy4HyirakJyw1YhGHyYGoQfo6DaFBsH4jW9UNq1PM2jte4Y2N7Lr2VzL4i6zMT74FuItjbyFsQlb6WqCLE8UUJY5unzgGRtC_JHD6MLRZVnpf6nxi3HH1oe9hNsepq4obt/s1600/Fathers-Love-7268476.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjlvVyufVqFbEy4HyirakJyw1YhGHyYGoQfo6DaFBsH4jW9UNq1PM2jte4Y2N7Lr2VzL4i6zMT74FuItjbyFsQlb6WqCLE8UUJY5unzgGRtC_JHD6MLRZVnpf6nxi3HH1oe9hNsepq4obt/s320/Fathers-Love-7268476.jpg" width="213" /></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; font-size: 24px; line-height: 14px;"><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කන් පෙති විවර කලෙමි<br />
<br />
නොයිඳුල් හැඬුමට<br />
<br />
තෙත බරිතව විය හැක<br />
<br />
තවම නැවුම් නිසා නුඹ...<br />
<br />
<br />
</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හතරයි විස්සයි...<br />
<br />
<br />
සටහන් කොට ගතිමි<br />
<br />
මනසේ නොමැකෙනා ලෙස<br />
<br />
හැඬූ මුල් වර............<br />
<br />
<br />
<br />
සිපගන්ට මග බලයි නෙත<br />
<br />
වැලඳ ගෙන සියුම් ලෙස<br />
<br />
රිදේවී දෝ මීට<br />
<br />
අතගා ගති මම රැවුල......<br />
<br />
<br />
<br />
නවගමුවට නවයක්ද<br />
<br />
දොලගමුවට දොලහක්ද<br />
<br />
පඬුරුලෑ මතක අග<br />
<br />
නුඹ පැමින නව ලොවට...<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
වින්නඹුව පැමින මට<br />
<br />
පුතෙක් බව කී විගස<br />
<br />
පිපුණු මල් ඉහ මත්ත<br />
<br />
දෙනෙතඟට කඳුලු ගෙන..<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
සිද්ධ පත්තිනි මවට<br />
<br />
<br />
බණ්ඩාර දෙයියන්ට<br />
<br />
අයිය නායක නමට<br />
<br />
භාර උනි පුතු සෙතට............<br />
<br />
<br />
<br />
නුඹේ මව් රැක දෙන්ට<br />
<br />
දෙයියන්ට කියන්නට<br />
<br />
අමතකව ගිය ටිකට<br />
<br />
අරන් ගොස් දෙවියන්ම.....</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">.<br />
<br />
<br />
(කලකට ඉහත ලියන ලද්දකි)</span></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-21059896517683261372012-02-11T04:37:00.000-08:002012-02-11T04:41:45.312-08:00පූජාසනය...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhepB1niIbfsI6gHRK31bEJCwoybUT3JTV0opjiP_szk9UZ9wQLANnJNw9GzX1oAW1IWJxCa9fZ5451TL67ITkuRq3HYhTKxRmN0sg9tTbnyPvovnhogps34800sLF1rZsQKQOz0-3S6MIc/s1600/young-Sri-Lankan-Buddhist-monk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhepB1niIbfsI6gHRK31bEJCwoybUT3JTV0opjiP_szk9UZ9wQLANnJNw9GzX1oAW1IWJxCa9fZ5451TL67ITkuRq3HYhTKxRmN0sg9tTbnyPvovnhogps34800sLF1rZsQKQOz0-3S6MIc/s320/young-Sri-Lankan-Buddhist-monk.jpg" width="217" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: blue;"><br />
</span></span><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පූජාසනේ තියන හැම මලක්ම සීරුවට ආමිස පූජාව පුරලා..මේ හැම මලක්ම හැන්දෑවට කුණූ බඳුන සිපගනීවි..මේ සුවඳ කොහේද ඉඳන් එන සුළඟ අරන් යාවි..ජීවිතය මේ කියලා නොතේරෙන උන් එහෙව් සුවඳට පෙම් බඳීවි..හිතේ පැළ පදියම්කරගනීවි..එහෙම හිතුනට මමත් පෘතග්ජනයෙක්...මම එහෙම මගේ හිතට කියාගත්තේ යාන්තමින් හිතට සැනසීමක් අරන් එන්න...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උත්තුංග දේහධාරී නා ගස කාෂ්ඨකේ කියලා නොබලාම මල් පුබුඳුවලා...බෝ ගස හැම කොළයක්ම අතෑරලා අළුතෙන් දළුලන්න.....පෑගෙන බෝ පත් පිළිවෙලට ඇමඳපු මිදුලේ නාරටි රටා වියලා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කලකට ඉහත පිවිසුම් දොරටුවේ සවිකල පුවරුව තව තවත් ඒකාලෝක වෙලා...පංසල් බිම උදේ පාන්දර කියලාම නොතකා බොහෝ මිනිසුන්ගෙන් පිරී ගිහින්...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැකැත් තරු...යන්ත්ර මන්ත්ර ....සාන්තිකර්ම....මේ හැමදෙයක් අතරම මම මොකක්දෝ නොදන්න අනන්තරීය පාපා කර්මයක පැටලිලා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ලොකු හාන්දුරුවෝ අපවත් වෙලා තුන්මහ යාන්තමින් පිරුනා විතරයි..මම මේ පින් භවන පවුකාර ගුහාවක් කරලා....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ නායක හාමුදුරුවෝ මට දෙස් තියනවා වෙන්නැති.....උන්නාන්සේ මෙව්වා ඉගැන්නුවේ මිනිස්සුන්ට පිහිට වෙන්න මිසක් නපුරක් කරන්න නෙමෙයි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මම මොනවද මේ හිතන්නේ...මම මගෙන්ම ප්රශ්න කොට ගතිමි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා ලෙඩ ගානේ දුක් විඳියි...අක්කා මඟුල අතැර විත් අම්මා සමඟ ගෙවන්නේ දුඃකිත ජිවිතයකි...අක්කාගේ පුතා පාසල් යා යුතුව ඇත...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සල්ලි....මේ හැම දේකටම දෙන්න පුළුවන් වටිනාකම මිල මුදල් වලින්..... මම මගේ සිත සාදාගතිමි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වෙද හාමුදුරුවනේ දානේ එහෙම වළඳලා සූජානම් උණානම්...අර ඇත්තෝ බොහෝ දුර ගං පලාත් වලින් ඇවිත් ඉන්නේ.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමා එසේ කීවේ පැමිණි සැම කෙරෙහි වූ ලෙංගතුබව නිසානම් නොවේ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමේ මං පොඩි හාමුදුරුවෝ...වෙද හාමුදුරුවෝ නෙමෙයි.....මා කීවේ බිම බලාගත් වනමය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ හාමුදුරුවන්ට අද මක්කැයි මේ වෙලා තියෙන්නේ....අප්පු මාමාගේ වදන් තරමක් රළු වූ හැඩකි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමේ මං මේ චීවරේ විකුනං කනවා...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මක්කැයි දැන් හාමුදුරුවෝ කියන්නේ.....අප්පුමාමා ආරූඬ වූ සෙයකි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හැමෝටම මෙහෙම දේවල් ලැබෙන්නෑ...අපේ හාමුදුරුවනේ හාමුදුරුවන් ගැන හිතන්නෙපා...අර උපාසක අම්මලා ගැනයි හයක් හතරක් නොතේරෙන කොළු පැටියා ගැවයි හිතන්න...උන්ට කාත් කව්රුවත් නැහැ අපේ හාමුදුරුවනේ...මෙවුවා නැති උනොත් උන් හාමතේ මැරිලා යාවි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමා කියන්නේ අම්මා අක්කා හා අක්කාගේ පුතා ගැනය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හ්ම්.....මා වෙන කිසිවක් කීවේ නැත....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ආන් දානේ සූඳානම් කරලා තියනවා...වැළඳුවානම් පුංචි හාමුදුරුවෝ බුද්ධ පූජාව තියනවා මං අහගෙන......</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා අකමැත්තෙන් හෝ නැවත මේ කාර්යයන් සිදුකල යුතු වේ....එය අප්පු මාමා කියනා ලෙසට සත් කාර්යයකි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අද බොහෝ අවිවේකී දිනයකි....යන්ත්ර මන්ත්ර තෙපලා උඟුර ලේ රහ වී තිබේ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමා පඬුරු සූක්ෂම ලෙස අසුරා පඬුරු පෙට්ටියේ ලෑවේ ආරක්ශාවට ය.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රාත්රිය බොහෝ දිගුය....හීන නොපෙනුනත් හිත මොකක්දෝ නොදන්නා රූපයන්ගෙන් බිය වේ....නින්ද අඩ නික්ද අතර කාලය ගෙව්වා විනා..සුව නින්දක් ලැබුවේ නැත...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිත නිතරම සංතාපයෙන් වෙලී ගෙනය....ආත්මය පසාරුකරගෙන හෘදශාක්ෂිය නැගීසිටියි....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං මහ පවු කාරයෙක්.....මම මටම දොස් පවරගත්තේ දොස මටම නියතවම හිමි විය යුතු නිසාය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උදේ පාන්දර අඳින කඩය දෙහි ගස වසා තැබුවේ නැවත සිරුර නොවසන ස්ථිර අධිෂ්ඨානයෙනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං සිවුර අතාරිනවා..මේ පවුකාරකම් සිවුරුපටින් වහගන්න බැහැ.....මා දැඩි කෝපයෙන් කීවේ විහාර බිම වටා දෝංකාර දෙන්නටය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පංසලට නුදුරු කුඹුරුයායේ ඈතින් කඩිසර ගමනින් එන අප්පු මාමා දුටු මට මොකක්දෝ නුහුරක් දැනිනි....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පු මාමා මා අසලම නැවතුනේ වික්ෂිප්ත භාවයෙනි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ හාමුදුරුවෝ මේ මොන නාඩගමක්ද නටන්න සූඳානම් වෙන්නේ...අප්පු මාමා කෝපයෙන් වෙවුලයි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං සිවුර අතෑරියා අප්පු මාමේ...මේ පවුකාර වැඩ සිවුරු පොටට හරියන්නෑ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ හාමුදුරුවනේ එහෙම කරන්න එපා...අප්පු මාමා මා දෙපතුල බදා වැඳ සිටියි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ උපාසක අම්මා මේ දැන් ආන්තරා උනා පොඩි හාමුදුරුවන්ගේ මෑනියන්ට පාංසකූලෙට වෙන කවුරු වඩින්නද අපේ හාමුදුරුවනේ.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මයේ අම්මා නැතිවෙලා...මා එසේ කියා නැවතත් සිවුරු පොට ගෙන වෙනදාටත් හොඳින් සිරුර වසාගත්තේ දැඩි භක්තියෙන්...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නිවස බලා හැල්මේ ගියේ අම්මාගේ සිරුරේ යාන්තමින් හෝ උණුහුමක් වේදැයි සොයන්නටය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැවත පංසල බලා වැඩියේ සුන් වූ බලා පොරොත්තු අතරින් නැවුම් බලා පොරොත්තුවක්ද සුලැඟිල්ලේ එල්ලාය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අක්කගේ පුතා.....මගේ ගෝල සාමනේර වසන්සේ....මා ඔහු දෙස බැලුවේ ..කඳුළු පිරුනු දෙනෙතින් යාන්තමට සිනාසෙන ගමන්මය.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රාහුල....ඇසෙන්නට නොඇසෙන්නට නව නාමය කියා මා ඔහු හිස පිරිමැදීමි....</span>.</div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-44353649604373036032012-02-09T03:25:00.000-08:002012-02-09T03:51:53.613-08:00මගේ මරණය....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhSl-v_rFqGWkejorvf5Pjuh_F1fpWY62Q3Sdgf36CznMP-Mqq4IQeR4cFgIjWFusstVHS2fms5VzJFN1HREFcqG1xs-gvw39EZZkowW4wJTboWQIKdE9Jis6RvXBI_xXECQ2hI8ZJ5J-G/s1600/Lasantha-Wickrematunga-li-002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhSl-v_rFqGWkejorvf5Pjuh_F1fpWY62Q3Sdgf36CznMP-Mqq4IQeR4cFgIjWFusstVHS2fms5VzJFN1HREFcqG1xs-gvw39EZZkowW4wJTboWQIKdE9Jis6RvXBI_xXECQ2hI8ZJ5J-G/s320/Lasantha-Wickrematunga-li-002.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
පාන්දර හතරටත් කලින් මට එළියට යන්න හිතුනේ මොකද කියලා මටම හිතාගන්න බැහැ...සීතල ඕනෑවටත් වැඩිය සිරුර වෙලාගෙන..මෝටර් රථයට ගොඩ වුනේ කට කට ගාලා ගැහෙනවත් එක්ක...මම කොහොමත් කැමති වාහනේ වේගය උපරිම මට්ටමින් තියනවට...මම ඒක නිතරම පවත්වාගෙන ගියේ මම ගැන තරමක උජාරුවකිනුත් එක්ක...අතුරුපාරකින් ප්රධාන පාරට එකතු වෙද්දි වාහනය තිරිංගත් සමඟ තරමක් ඇදිලා යන විදිහට තමයි වංගු වලදි මම ක්රියා කරන්නේ සමහර විට ඒක තරුණ කම වෙන්නැති...නැත්නම් ආයතනයෙන් නොමිලේ ලැබුණු වාහනය නිසා වෙන්න ඇති...<br />
<br />
අදත් පුරුදු විදිහට වාහනය ගේ ඉස්සරහා අතුරුපාරෙන් ප්රධාන පාරට එකතු කලා විතරයි....හිතන්නවත් වෙලාවක් තිබුනේ නැහැ..වේගයෙන් ආපු මහ විසාල ලොරිය නැවතුනේ මගේ මෝටර් රියේ වැදිලා ඊටම අමුනගෙන තරමක දුරක් විදුලි කණු කිහිපයකුත් කඩාගෙන ගිහින් තාප්පයකුත් කඩාගෙනයි ...<br />
<br />
හරිම පුදුමයක් මට මාවම පේනවා....මට මේක අදහා ගන්නත් බැරි උනා....මගේ හිස් කබල කොටස් කිහිපයකට කැඩිලා...අසුන් පටි නොපැළඳ සිටි මට එහෙම උනු එකත් පුදුමයක් නෙමෙයි..එයාර් බෑග් ක්රියාත්මක වෙලා තිබුනත් ලොරියේ ඉදිරිපස කොටසෙත් හිස් කබලේ කොටස් තිබුනා..තාප්පයේ හෝ විදුලි කණුවේ කම්බියක් නළල පසාරුකරගෙන අර කැඩිච්ච හිස් කබල අතරින් ගිහින්....මම මැරිලද ?මම මගෙන්ම විමසුවා...වෙන්නැති හිත කිව්වේ එහෙම...<br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<br />
මගේ කකුලක් තිබුනේ සුනුවිසුනු වෙලා...මටම හිතුනා මේ තත්වෙන් ජීවත් නොවුනු එක හොඳයි කියලා.....<br />
<br />
පාන්දර නිසා මිනිස්සු අදාල ස්ථානයට එන්න තරමක් වෙලා ගියා..<br />
<br />
පොලීසිය,වෛද්ය කණ්ඩායම් ආවේ මහත් වේගයකින්...ලොරියේ රියදුරා හිටියේ බිරාන්ත වෙලා..<br />
<br />
පොලීසියත් අනිත් අයත් විශාල වෙහෙසක් දරා සිරුරු කොටස් ඉවත් කලා...<br />
<br />
අම්මෝ...මේ මමද?....මම මගෙන්ම විමසුවා...<br />
<br />
එක්වරම මාව යම් දිසාවකට ඇඳගෙන යනවා වගේ දැනුනා...මට මේ තත්වය හුරු නැති නිසා මමත් ඔහේ යන්න ඉඩදීලා බලාගෙන හිටියා....<br />
<br />
මහා විසාල ශාලාවක්...කිසිම දෙයක් නැහැ...දුරම දුර යාන්තමින් එළිය එන කවුළු කිහිපයක් තිබුනා..මම ඒ එළිය තිබුනු දිශාවකට ගමන් කලා...<br />
<br />
ඔහොම නවතිනවා...ඒක මහ දරුණු අණ කිරීමක්....<br />
<br />
කිසිවෙකුත් පේන්න නොහිටියත් හිත තද බියකින් වෙළුනා......<br />
<br />
මම නැවතුනා....<br />
<br />
තමුන් ඔය කොහේද යන්නේ.......<br />
<br />
ආගන්තුකයා විමසුවේ එවර තරමක් සංසුන් ලෙසට...<br />
<br />
දන්නෑ.....මම පිළිතුරු දුන්නේ අසංවරව කැඩුනු අකුරු එකතු කර....<br />
<br />
ගන්ධබ්බයා...දැන් තමුන් ගන්ධබ්බයෙක්....මැරිලා ආත්මයක් හොයන මිනිහෙක්....මේ හැම දේටම කලින් ගෙදර යනවා...දෙන පින් ගන්නවා...<br />
<br />
ආගන්තුකයා කීවේ නිවුනු හඞිනි...<br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;">මම කොහොමද යන්නේ...<br />
<br />
මම විමසුවේ සැබවින්ම නොදන්නා බැවිනි...<br />
<br />
හිතන්න හිතන තැනට යාවි....පින් තියනවානම් හොඳ වාසස්ථනයක් ලැබේවි...<br />
<br />
මා දෑස් වසා නිවස ගැන සිහි කලෙමි..<br />
<br />
සැනකින් මා නිවසේ මිදුලේ නැවතීමි...<br />
<br />
නිවස පුරා බොහෝ අය එක් රැස්ව සිටි අතර මාගේ මිතුරන් විශාල පිරිසක්ද විය..<br />
<br />
අනේ පවු බං අහින්සකයා...මිතුරන් එලෙස කියනවා මා පළමු වර ඇසුවේ එදාය...<br />
<br />
මිතුරන් හඬයි වැලපෙයි..මවුපිය පාර්ශවවල සියල්ල එකතු වී තිබේ..<br />
<br />
සිරුර නිවසට රැගෙන එන විට රාත්රී දහයද පසුවී තිබින....අඳෝනා බොහෝ වැඩිවිය..<br />
<br />
සංවිධායක කමිටුවක්ද පත්ව සිටි අතර හිතවත් හාමුදුරුවරු කිහිප දෙනෙක් එහි පෙරමුන ගෙන තිබිනි... <br />
<br />
රාත්රී දෙළහා පමන වනවිට සිටි පිරිස ඉතා විශාල විය..ඒ අතර පහල වත්තේ සිරිපාල මාමාද විය ...අපි බූරු පිටියක් දාමු....ඔහුගේ බසට බොහෝ දෙනා කීකරු විය.....සීයට තිහක් තොන් ගමු..තවකෙක් යෝජනා කල හෙයින් එයද සම්මත විය..<br />
<br />
මාගේ කාර්යාලීය මිතුරන් කිහිප දෙනෙකු දුක තුරන් කරගන්නට මගේ කාමරයේම මදුවිත සූදානම්කර තිබේ...මා ගිජුව එදෙස බැලූවෙමි......<br />
<br />
අල්ලපු ගමේ සෝමා අක්කා සංග්රහ කටයුතු භාරගෙන තිබේ..හොරෙන් ඉඳහිට තාප්පයෙන් එහා පැත්තට සීනි..තේ කොළ විසිකරනවා මා බලා සිටියේ විමතියෙනි...මා තාප්පයේ අනෙක් අන්තය බැලීමි..<br />
<br />
අහ්....සෝමක්කගේ කෙල්ල එහා පැත්තේ.....මේ දෙන්නා අපූරු නාඩගමක් පටන් අරන්...මම සිනාසුනෙමි</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"><br />
අම්මා හා පවුලේ ඥාතීහු කිහිප දෙනෙකු පමනක් හෘදයාංගමව දුක් වූ බවක් පෙනින...අයියා අයියාගේ බිරිඳ සමඟ මට හිමි ඉඩම ඔවුන්ට අයත් බව පවසා එය ඔවුන්ගේ ඉඩමටම ඈඳවා තාප්පයක් බඳින අයුරු කතිකා කරමින් සිටියේ දැඩි අද්දාමයෙනි..<br />
<br />
අක්කා මස්සිනා සමඟ සාකච්චා කලේ අම්මාව මැදිහත් කොටගෙන රක්ෂණ වන්දි මුදල ගැනීම පිළිඹඳවය...<br />
<br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;">එහි විශාල මුදලක් වන බවත් ඉන් මෝටර් රියක් මිලදි ගන්නා අයුරුත් ඔවුන්ගේ කතාවල විය...<br />
<br />
මේ සැම අතර තුර බූරු පිටිය ඉහල මට්ටමින් පැවතිනි..දහසේ මොණර කොළ එහෙමෙහෙ ගියේ ක්ෂණයකිනි....<br />
<br />
මාගේ මිතුරන් දැන් පඳමට බමන මතිනි..මළ ගෙදරට පැමිනි සියල්ල අතරේ ලොකු මාමාගේ දුව මගේ මිතුරෙකුට ඉඟි බිඟි පායි..කවුරුන් හෝ දුටු පමණකින් දැසේ කඳුළු පුරව ගන්නා ඇය දැඩි ශෝකි බවක් මුවින් පල කරයි...<br />
<br />
මේ විගඩම් මා මල පසුම සිදුවීම පිළිඹදව මම අතිශය සතුටු වීමි....සැබවින්ම මා මියයාම පිළඹඳව මා අසීමිතව සතුටුවීමි.....මළගෙයද අවසන දානය හා බණද අවසන් වන තෙක් මා සිටියේ මේ නිවසේ දැඩි අප්රසන්න භාවයෙනි...<br />
<br />
කලකිරීම හිතේ තදින්ම සනිටුවහන්ව තිබුනි...මේ ජීවිතේ මළ පෙරේතයෙකුටවත් ඉන්න හොඳ තැනක් නෙමෙයි...මා මටම කියා ගතිමි..<br />
<br />
යලිත් මා සුපුරුදු ශාලාවට ගියෙමි...<br />
<br />
ඉහත කී හඬ යලිත් මා ඇමතීය...<br />
<br />
තමුන්ට ආයෙත් මනුස්ස ලෝකෙට ඉක්මනින් යන්න පින් ලැබිලා....ඔහු කීවේ සැහැල්ලුවෙන්...<br />
<br />
මනුස්ස ලෝකෙට....අනේ මට එපා...පින් සිද්දවෙයි අපායට හරි ...වෙන ඕන තැනකට යවන්න ....මම බැගෑපත් වුනෙමි.....</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"><br />
</span></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-1431766259965286202012-01-31T03:09:00.000-08:002012-02-09T03:51:46.387-08:00ලෑන්ඩ් සේල්<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGGCvkA85zQn-0h8SyJ53Yqggy_yAK_WhZ-pn-ng8v361khNg0jSRvpQRn3NDx0q-78HwUxSYJH4NL4ZSUlw_LSEorV7NgezqFe1qurKNvaDrjjDrwnB2vL_wyl7O3hJkyp981b0YeoBew/s1600/Heroes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGGCvkA85zQn-0h8SyJ53Yqggy_yAK_WhZ-pn-ng8v361khNg0jSRvpQRn3NDx0q-78HwUxSYJH4NL4ZSUlw_LSEorV7NgezqFe1qurKNvaDrjjDrwnB2vL_wyl7O3hJkyp981b0YeoBew/s320/Heroes.jpg" width="320" /></a><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande'; font-size: 11px; line-height: 14px;"></span></div><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}" style="font-weight: normal; margin-bottom: 5px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; word-break: break-word; word-wrap: break-word;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_4f27c92b844e17130073172" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: blue;"><br />
අහස වියළිලාය<br />
නිරුවත්ය පොලෝ තලයම<br />
තෘණ පලස ලිහා දමා<br />
<br />
ඉඳහිට ඉගිල්ලෙති ලිහිණින්</span></span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: blue;">මළ කඳන් ඔසවා<br />
ඉඩෝරය උහුලනු නොහැකි උන්ගේ<br />
<br />
මුචලින්ද දරණය අතැර ගොස්<br />
පත් අතැ'රි වෘක්ශ මූලයෙන්<br />
<br />
කෝ මෛත්රී බුදුනට<br />
පිට දෙන්ට වෘක්ෂයක්<br />
<br />
"ලෑන්ඩ් සේල්" මහතුනි<br />
හැකිනම් ඉතිරිකරනු එක ගහක්වත්<br />
<br />
බණ පදයක් අහන්නට<br />
මෛත්රී බුදුන්ගෙන්.......<br />
<br />
උන්නාන්සේට පිට දෙන්ට<br />
බුදුවන්ට...............!!!!</span></span></span></div></span></h6></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-29832153843819591982012-01-20T03:52:00.000-08:002012-01-20T04:12:06.814-08:00ගිණි කඳු..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT49ytlUYGqiE4A2dU-RNpAMVbxvNV9ek6iW_Anvj0ZOS2N_6AZSdacpYEfErk2wFM5K-KNMEzT3nUgjBqrRbrERoO1A7n7g_itSPupLdkcTE2gHmj3xiDg_AvDt9j06KpCliJZYGr2g4T/s1600/ammaa1a-copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT49ytlUYGqiE4A2dU-RNpAMVbxvNV9ek6iW_Anvj0ZOS2N_6AZSdacpYEfErk2wFM5K-KNMEzT3nUgjBqrRbrERoO1A7n7g_itSPupLdkcTE2gHmj3xiDg_AvDt9j06KpCliJZYGr2g4T/s320/ammaa1a-copy.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: black;"><br />
<br />
ඉර සෑම දිනකම හැන්දැව අරගෙන එන්නේ අම්මාගේ පිරිත් හඬ සමඟය..එය ලයාන්විතය,සවන සැහැල්ලුවෙන් පිරිමදියි..පිරිත් හඬ කටු මැටි නිවස වටාද ඉනික්බිති කඩුල්ල පැන වෙල් දෙනියටද දුවයි..ඉද්ද ගස ඊටම සැරසී සැම සවසකම නෙලන්නට මල් උදෑසන පුබුදුවයි...පොල්තෙල් සුවඳට සඳුන් දුම මුසුවූවිට නිවස පන්සලක සිරි ගති...පන්සල් සුවඳ ගනී..අම්මා කියු නැලවිලි ගී සිහි කැන්දමින් බොහෝ රාත්රී වලට නින්ද කැන්දන්නේද එහෙව් පිරිතය.</span> </span></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>"මොන කංකරච්චලයක්ද...හැමදාම හය වෙන්න නැහැ පටන්ගන්නවා..ඔය කියන දෙයක් අනිත් අයට කරදරයක් නොවෙන්න කියන්න"....</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අක්කා නිවසේ අදිපත තම අතට ගැනීමට පළමු වෙඩි මුරය තැබීය.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>විද්යාපීඨ අධ්යාපනය නිමවා අක්කා ගමට පැමිණියේ පළමු පත්විම උපන් ගමටම ගෙන පැමිනීමේ වාසනාවද සමඟය..මුත් අක්කාගේ උගත් බව උද්දච්ච බවක් වී තිබුනි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ලොකු දුවේ මං මේ පිරිත් ටිකක් කිව්වේ උඔලැම යහපතට නොවැ....අම්මා එසේ කීවේ දෑස් කුඩාකරමින් බොහෝ හැඟුම් බරවය..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මට පාඩම් කරන්න තියනවා..දවස තිස්සෙම ඉස්කෝලේ ළමයින්ගේ කං කරච්චලේ..ගෙදර මේ සමයං...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මාගේ දැස කඳුලින් තෙත් විනි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මාගේ දෑසේ මෙතරම් ලොකු කඳුළු කැට මින් පෙර මා දැක නොතිබිණි</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>"පාහර බැල්ලි" මා ජීවිතයේ පළමුවර අක්කාට එරෙහිව නැගි සිටියෙමි...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>'"මද්දු කට වහපං"</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා දැඩි ස්වරයෙන් එසේ කීවේ මා හා අමනාපයෙන් නොව මා අක්කා හා ගැටීම වලක්වනු පිණිස බව මා දනිමි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මා නිහඬවීමි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>එදිනෙන් පසු අම්මාගේ පිරිත් ස්වරය සිහින් කෙඳිරුමක් විය..එය දෙතොල් හරහා පිටත වා තලය වෙනදා තරම් මටසිලිටුවට ස්පර්ශ කලේ නැත.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මාගේ පිරිත් ස්වරය සිහින් ඉකිබිඳුමක් කල අක්කාට මා හදවතින්ම ශාප කලෙමි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>"අක්කා මාරුවක් හදාගන්නට යන විත්තිය මා දැන ගත්තේ ග්රාමසේවක මාමාගේ මාර්ගයෙනි...අවම පහසුකම් තිබෙන පාසලක් බැවින් වෙනත් පාසලක් ඉල්ලා අක්කා අයදුම්පත් යොමුකොට තිබිණි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා මේ බැව් දැන පුදුම වූයේ නැත..කෙල්ල දැන උගත් එකී ..අපිට වගේ නෙමෙයි අක්කට යමක් කමක් වැටහෙනවා.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා එසේ කීවේ හිත සාදාගැණිමටම බව මම දණිමි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>කාශ්ඨක පොලවේ ලද ජීවිත පණ්නරය හමුවේ අම්මා මෙවන් දේට නොසැලී සිටිම පුදුමයක් නොවේ..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ඔන්න ඔහේ ගියාවේ...මා මටම කියා ගතිමි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මාස කිහිපයකට පසු අක්කා නව පත්වීම ලැබ ගම අතැර ගියා ය.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පිරිත් හඬ නැවත ගේ පුරා දෝංකාර දුනි...කලකට පසු වැසි වැස්සා සේ හිත පිරි ඉතිරී ගියේ දැඩි සතුටකිනි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අනේ ලොක්කිට මම මේ සෙත් පතනවා...අම්මා කියන්නේ නැවතත් දෑස් තුල කඳුළු පුරවමිනි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මට අම්මගේ හිත තේරුම් ගන්න බැහැ..මම මටම කියාගතිමි...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>දුරුත්ත නිමවෙන්නටත් මත්තෙන් අක්කාගෙන් ලිපියක් විය...අක්ක කසාද බඳින්න යනවලු. අම්මා එසේ කීවේ දැඩි ශෝකයකින් නොවේ...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මෙච්චර ඉක්මනට.....</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මා විමුසුවේ අම්මාටත් වඩා ශෝකයෙනි...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මෙච්චර ඉක්මනට ....අක්කා මොකක්ද මේ කරන්න හදන්නේ..අපිට රෙද්දක්</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b> ඇ</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ඳන්</b></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b> පාරෙ බැහැලා යන්න බැරි කරලා තමයි මේකි පස්ස බලන්නේ .....</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අපිට එන්න කියලා නැතෙයි......</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා විමසන්නේ එතරම්ම උවමනාවකින් නොවේ..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>නැහැ බඳින විත්තියක් විතරයි තියෙන්නේ...දිනයක් එහෙම නැහැ..අපේ මොකෝ කැමති දෙයක් කරගත්තාවේ..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මා එසේ කීවේ අම්මා සනසවන්නටය.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>හ්ම්...අම්මා ඉන් ඉදිරියට කිසිවක් කීවේ නැත.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මේවා ගම්මු දැනගත්තු දවසට අපි පාරෙ බැහැලා ඉවරයි.....</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>_______________________________________________</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>දිනෙන් දින ගෙවිණ......දුරුත්ත නිමාවූයෙන් අක්කා මේ මස බඳීවීයි හිත කිය..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අක්කා කරනා දෙයින් ගමට පාසලට මුහුන දෙන්නට නොහැකිවන්නේ මටය..මා හදවතින්ම අක්කාට ශාප කලෙමි...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>දිනක් උදැසන නිවස ඉදිරිපිට නැවැත්වූ කුලි රථය දැක අම්මාත් මමත් වික්ෂිප්ත වූයෙමි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා සිටියේ පොල්ලතු වියමිනි...මා සිටියේ ඊට තරමක් නුදුරිනි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අක්කා මඟුල්</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b> ඇ</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ඳුම</b></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; line-height: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b> පිටින්ම කුලී රියෙන් බැස නිවෙස තුලට දිවගියේ "අර කාලකන්නියා මාව රැවැට්ටුවා..අද වෙන එකියක් එක්ක පැනලා ගිහින් කියමිනි.."</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මමද අම්මාද කුමක් කල යුතුදැයි මුහුනට මුහුන බැලීමි..අම්මා ගනනකට නොගෙන යලිත් පොල් අත්ත වියන්නට විය...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පොල්අත්ත පසෙක තැබූ අම්මා නිවස තුලට පිය මැන්නේ දැඩි කලකිරීමකිනි....</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ලොක්කියේ අර කොල්ලට යන කලදසාවක් තියෙන් ඹ්නේ...කොල්ලා කොහොමද පාරෙ බැහැලා යන්නේ ..පිං සිද්දවෙයි අර ගියා වගේ කොහේ හරි පල....උඔට ලැජ්ජාවක් නැති උනාට අපිට තියනවා..කාලකන්නි බැල්ලි....අපේ මූනේ තෝ දැලි ගෑවා..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අම්මා මෙතරම් දරුනු ලෙස හැසිරෙනු මා දුටු පළමු අවස්ථාව මෙයයි ..කවරදාකවත් නුදුටු ගිනි ජාලාවක් අම්මාගේ දෑසේ මැවි තිබිණි..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>කැත්තගෙන මිදුලට පැමිනි අම්මා මායිමේ තිබුනු එරමිනියා පඳුර සුනුවිසුණු කලේ"පොළවේ සාරෙ උරාගෙන මෙව්වනම් යසට හැදෙනවා" කියමිනි.</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අක්කා නිවසින් නික්මිනි...කඩුල්ල පනින්නට ඔන්න මෙන්න තබා නැවත අම්මා අක්කා අමතා...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>"ලොක්කි ගෙට පල...උඔට ඹ්නේ විදිහට නටන්න හදනවා නෙමෙයි..."</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අක්කා නැවත නිවස තුලට පියමැන්නේ බිම බලාගත්වනමය...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පසුව සෑම සවසකම පිරිත් ස්වරය වෙල් දෙනිය හරහා වැව් දිය පිරිත් කලේ කවදාකවත් නැති ශාන්ත බවකිනි.</b></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-49877957942605140452012-01-15T08:49:00.000-08:002012-01-20T04:12:15.520-08:00මඟහැරුනු කඳුළ.........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAeC0CWl_AvRJW_PBBhcpGgSmluFl6FhFO0hyphenhypheng38-O3ie68-0mNWgvCRRwogPB_mH25-XoHI7jJMWVV2Ik4VD7CXbSOnIC3a9Q-6urVxCCgsHHiCGUggi5-y_v17pRQEau_jJwCaOUzMPF/s1600/tukang+roti+1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAeC0CWl_AvRJW_PBBhcpGgSmluFl6FhFO0hyphenhypheng38-O3ie68-0mNWgvCRRwogPB_mH25-XoHI7jJMWVV2Ik4VD7CXbSOnIC3a9Q-6urVxCCgsHHiCGUggi5-y_v17pRQEau_jJwCaOUzMPF/s320/tukang+roti+1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">.<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අඬන්නටේ කියලා එහෙමත්ම බර කඳුලු අම්මගේ දැසේ තිබුනේ නැත...අම්මා ජීවිත කාලය පුරා එතරම්ම් හඬා තිබිණි..."අන්න උඔලගේ මහ එකාව අදත් පොලිසිය අරන් ගිහිල්ලා" අම්මා කිව්වේ කියන්නට කෙනෙක් නැති නිසා වන්නට පුළුවන...<br />
<br />
මොනා කරලද මෙදා පාර..<br />
<br />
වෙන මොනවද? අර කරුනෙගෙ කසිප්පු වාඩියේ ලැගලා...<br />
<br />
උසාවි දාලා තියෙන්නේ කවදටද?<br />
<br />
මා එසේ විමසුවේ එම සිද්ධිය මා හට එතරම්ම බර පතල නැති බැවිණි...<br />
<br />
පව්......මා එසේ කිවා නොවේ කියවිණි...<br />
<br />
අනේ මන්දා ගේ දිහෑ පිච්චියක්වත් නැහැ..පොඩි එකාගේ පංචායුදේ විතරයි තියෙන්නේ..සෝමෙ අක්කට දිලා රුපියල් පන්සියක් වත් ඉල්ලගන්න බලන්න මම මේ යන්ටේ කියලා...මල්ලිව බලා ගනින්..<br />
<br />
කරුනේ මාමා තාත්තව එළියට ගනිවි..මොකද මේ පළවෙනි වතාව යැ මෙහෙම උනේ...<br />
<br />
මා කටින් නොකිව යුතු යමක් කියවිණි..<br />
<br />
මොකද බොලට හතර මහ නිදානේ පහළ වෙනවද මහ මිනිහා හිරේ වැටුනහම...දවස් දෙක තුනක් කන්නේ අහවල් එකයැ...<br />
<br />
හ්ම්.....<br />
<br />
මා කිසිවක් කියන්නට ගියේ නැත..<br />
<br />
මහ මිනිහා හැමදාම කොලේ බැරල් කරගහපු එකයි උසාවි නැඟපු එකයි විතරයි...කරුණෙලා රජවරු වගේ වැඦබෙනවා...තූ නොදෝකින් පාහර හැත්ත...<br />
<br />
මල්ලි පංචායුදේ ගලවලා දුන්නද? මා විමසුවේ මද සිනාවකිනි...<br />
<br />
හ්ම්..නහයෙන් අඬලා අඬලා ඔය දුන්නේ....<br />
<br />
අහිංසකයා...මා මල්ලි ගැන දුක් වුනෙමි..<br />
<br />
තාත්තා මේ හැමදේම කලේ අපි වෙනුවෙන් උවත් අපි තාත්තා මඟ හැරීමට උත්සහ කලෙමි...හේතුව ලැජ්ජාව විය යුතුය..අප කොතරම් අසාදාරනදැයි මම මගෙන්ම ප්රශ්ණ කලෙමි...<br />
<br />
මහා බරැති බැරල් ඔසවා යන තාත්තා නවතින්නේ දෙබොක්කාවේ වක්කඩ අසලය...කිලෝ මිටරයක් පමන ඔහු හැල්මේ එය ගෙන යයි...පසුව දර මිටිද..සීනි මිටිද ඔසවා එසේ හැල්මේ දුවයි..පසුව ගිණි ජාලා මැද වඩිය පෙරාගනි....පසුව බූලි පුරවා නැවත කරුනාගේ තිප්පලට එයි..මේ සියලු කාරනා ඉටු වූ පසු තාත්තාට ලැබෙන සොච්චම ගෙන තාත්තා දුවන්නේ පියසීලී අක්කාගේ කඩයට ය..හැකි උපරිම බරට මල්ලක් ඔසවා ඔහු නිවසට එයි...හැන්දෑවේ තාත්තා එසවූ බර කන්ද පොළවේ තබන්නේ උදේ බඩු මල්ල කුස්සියේ තැබු පසුවය..<br />
<br />
තාත්තා මහන්සියට දහවල් දවසම නිදයි..එයද කුකුල් නින්දකි..වාහන හඬක් කන වැකුණු විගසම අවදිවන්නේ ගැහෙමිනි...පොලීසිය ,.උසාවිය..මහ උළු ගෙදර තාත්තාට අළුත් නැත..එහෙව් තැන් වල අලගිය මුලගිය තැන් දනි..සියළු නිළධාරීන් හොඳින් හඳුනයි...මුත් කිසිදු පිළිගැණීමක් නැත...<br />
<br />
තාත්තා අපගැන සොයා බැලුවාද නැද්දැයි යමෙකු මගෙන් විමසුවහොත් මා හට දීමට පිළිතුරු නැත..හේතුව අපද තාත්තා කසිප්පු කාරයා යැයි හණ ගසා තිබෙන නිසා විය යුතුය...<br />
<br />
තාත්තා බේබද්දෙකු නොවේ..නමුත් නොබොන්නෙකුද නොවේ..අනෙක් ගම් වැසියන් මෙන් ගහ මරා ගැණිම් දකින්නටවත් යන්නේ නැත..ඔහු වැඩිපුර වෙසෙන්නේ හුදකලාවම ය..<br />
<br />
මා තාත්තා ගැන මතකාවර්ජනයක යෙදුනෙමි...තාත්තා තාත්තා වෙනුවෙන් කරගෙන තියෙන්නේ උසාවි පොලිසි ගානේ නම සටහන්කර තැබිම පමණි..අන් සියල්ල අප වෙනුවෙන්මය.අළුතෙන් යැයි යමක් ඔහු ඔහු වෙනුවෙන් කවරදාකවත් මිළදි ගෙන නැතුවා විය යුතුය..කමිස දෙකක් සරම් දෙකක් හෝ තුනක් හැරුණුකොට කිසිවක් ඔහු වෙනුවෙන් නොමැත..අඩුපාඩු වෙතත් බොහෝ අඩුපාඩු තාත්තා අප වෙතින් දුරස් කර තැබූහ..කැමට යමක් වැරදුනේ නැත..කොටින්ම අප බඩගින්නේ සිටියේ නැත..<br />
<br />
අම්මා නැවත පැමිනියේ රුපියල් පන්සියයක්ද අතැතිවය... <br />
<br />
අම්මේ තාත්තව බේරගන්න කියක් දෙන්න වෙයිද?<br />
<br />
මොකද උඔ දෙන්නද?<br />
<br />
නැහැ...... මගේ මේ මාලෙට කීයක් බැංකුවෙන් ගන්න පුළුවන්ද?<br />
<br />
ඔය බොලගේ අත්තම්මා උඔ ඉපදිච්ච වෙලේ කරේ දැම්ම එක..උන්දෑ මතක් වෙන්නත් ඔච්චරයි තියෙන්නේ ..අම්මා හූල්ලයි..<br />
<br />
කීයක් ගන්න පුළුවන්ද කියන්නකෝ..<br />
<br />
විසි දාහක් විතර පුළුවන් වෙයි.. මොකද උඔ එහෙම අහන්නේ...<br />
<br />
නෑ මුකුත් නැහැ...අම්මා යන්න පරක්කු වෙයි....<br />
<br />
මල්ලිව හොඳට බලාගනින් මං එනකල්.....<br />
<br />
අම්මා එසේ කියා ගියේ සුදු සාරිපට යාන්තමින් පටලාගෙන ය.<br />
<br />
අම්මා ගොස් ටික වේලාවකින් මල්ලිව සිරියාවති නැන්දාට භාර දි මා ග්රාමිය බැංකුවට ගොස් මාලය උකස් කර ගතහැකි උපරිම මුදල ලබාගතිමි..රුපියල් විසි හය දහසක් එහි විය...<br />
<br />
තාත්තට බයිසිකලයක් හදවලා දෙන්න ඹ්නේ පිටිපැස්සට බඩු ගෙනියන්න පුළුවන් වෙන්න ලොකු බක්කියකුත් ගහලා...පොලේ මාමාගෙන් එළවළු ලොරියේ උදේම කොළඹ ගියානම් අඩු ගානට හුඟාක් දේවල් ගන්න පුළුවන්....මේ අපේ තාත්තා..අපිට වෙන කවුරුවත් නැහැ..තාත්තට මොකක්හරි උනොත් අපි ඔක්කෝම මහ පාරෙ තමයි..<br />
<br />
රැලේ තරමක් පැරණි බයිසිකලයක් පාල අයියාගේ වින්කලයෙන් මිලට ගතිමි ..හන්දියේ පට්ටලයට බයිසිකලය දුන්නේ බක්කියක් රෝද දෙකක් දමා සාදවන්නටය...සියල්ල නිමවා කිසිවක් නොවුනු ලෙස මම නිවසට ගියෙමි...අම්මා ගෙදර පැමින නැත...මම මල්ලිද එක්කොට නිවසට ගියෙමි..<br />
<br />
හතර පසුවිය...අම්මා හෝ තාත්තා තවම නැත..හතර පහ වූයේත් පහ හය වූයේත් තත්පර මිනිත්තු කරමිනි...<br />
<br />
හැන්දෑවේ හතට පමන අම්මා ගෙදර පැමිනියේ බොහෝ පිරිසක් සමඟය....<br />
<br />
කෝ අම්මේ තාත්තා...<br />
<br />
අම්මාගෙන් පිළිතුරක් නැත...<br />
<br />
කෝ අම්මේ අපේ තාත්තා.....මම කෑ ගැසීමි.....<br />
<br />
උඔලෑ තාත්තා එන්නෑ පුතේ....අම්මා මට පුතේ කී පළමුවර එයයි..<br />
<br />
මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ...කියන්න....මම බැගෑපත් වුනෙමි...<br />
<br />
කිසිවෙකු කිසිවක් නොකියයි......<br />
<br />
කියපිය යකෝ තාත්තට මොකද උනේ..<br />
<br />
පියදාස අයියා කෝච්චියට බෙල්ල තියලා...<br />
<br />
මා සිහි විකල් විය..<br />
<br />
පොලීසියේ ඉඳපු මිනිහා කොහොමද එහෙම මැරෙන්නේ..මම මහ හඬින් කෑ ගැසිමි..<br />
<br />
උදේ දහයට විතර තාත්තව අවවාද කරලා අළුත් ලොකු මහත්තයා ගෙදර එවලා...තාත්තා පොලිස් ලොකුමහත්තයත් එක්කලා අපේ හැම විත්තියක්ම කියලා..අපි දෙයියෙක්ව මරාගත්තා...අම්මා මොර දෙයි..<br />
අපි උඔලගේ තාත්තව තනි කලා....තාත්තා අපිට නොකිවට එව්වැයින් විඳවලා...ඊයේ රෑ එළිවෙනකල් බඩගින්නේ ඉඳලා කන්න ගෙනත් දෙන්න කවුරුත් හිටලා නැහැ...ලොකු මහත්තයා අහලා උඔලෑ ගෙදර එවුන් මැරිලද කියලා...උඔලෑ තාත්තා කෑ ගගහා අඬලා....මට කවුරුවත්ම නැහැ මම මහ කාලකණ්නියෙක් කිය කිය...උදේ ලොකු මහත්තයා අනුකම්මපා කරලා ගෙදර එවලා...අනේ දෙයියනේ මොන විපත්තයක්ද උනේ ..එහෙම්මම ගිහින් හිතේ අමාරුවට කෝච්චියට පැනලා....<br />
<br />
පසුදින තාත්තාගේ මිනිය ගෙදරට ගෙනෙන්නට මොහොතකට පෙර පට්ටලේ අයියා තාත්තා වෙනුවෙන් සෑදවූ බයිසිකලය නිවයේ ඉදිරිපස මිදුලේ නැවැත්වූයේ අපිට හෙට ඉඳලා පියදාස අයියගේ එලෝලු කන්න පුළුවන් කියමිනි..<br />
<br />
මා බයිසිකලයේ පැටලය දෙතුන් වරක් කරකවා බැලුවේ මාහට පවුලක බර අදින්නට එය සවිමත්දැයි කියාය. ..<br />
</b></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-59247973928494351432012-01-14T12:04:00.000-08:002012-01-20T04:12:29.075-08:00අපේ හාමුදුරුවෝ විමුක්තිය හොයලා....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtiJbwKtsREt-HxOGc12KD-_yl0sWfZ8lrderhWuZglB4NtXYjZLSU8-OrxN1HGwdNw7AVHwP69tMzHGBY3qcXghRnn7tJXdCojASrEhCvgLnmXObZU9lKLbW4_08u6hWQEi4kVO7Pi40M/s1600/220699_1530289997047_1828672806_969640_8139955_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtiJbwKtsREt-HxOGc12KD-_yl0sWfZ8lrderhWuZglB4NtXYjZLSU8-OrxN1HGwdNw7AVHwP69tMzHGBY3qcXghRnn7tJXdCojASrEhCvgLnmXObZU9lKLbW4_08u6hWQEi4kVO7Pi40M/s320/220699_1530289997047_1828672806_969640_8139955_o.jpg" width="229" /></a></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-42183885435503983742012-01-13T13:26:00.000-08:002012-01-20T04:13:06.326-08:00තුරු එනතුරු.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXML6REwJP1YNSfELYC2jcRzqHjx5PA0BVO0jvoyr-sXfcXdGmbYE_joyommIQ8IP7BdsKxxUAEAJYqHuU9z4gEcJbSQlS7J7AFdpcXclL1YKnTrJ16AKeTTZV_Q2g0qtYuGjmcMKFX0bT/s1600/FlowingLeavesWaLp+tw2011.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXML6REwJP1YNSfELYC2jcRzqHjx5PA0BVO0jvoyr-sXfcXdGmbYE_joyommIQ8IP7BdsKxxUAEAJYqHuU9z4gEcJbSQlS7J7AFdpcXclL1YKnTrJ16AKeTTZV_Q2g0qtYuGjmcMKFX0bT/s320/FlowingLeavesWaLp+tw2011.png" width="320" /></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
<b><br />
</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>සරත් සමයේ වැටුනු තුරු පත්<br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>සොයනවා සුළඟක්...<br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>යලිත් එසවී මදක් ඉහළට<br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>වසන්තය එන මං බලන්නට.....<br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px; line-height: 14px;"><b><br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>නැතේ අනුකම්පාවක් සුළගත්<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>හමා යයි වෙනතක......<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>නැහැ වසන්තය මෙදා පාරත්<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>අරන්විත් ඉක්මන් වැස්සක්....<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px; line-height: 14px;"><b><br />
</b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
පේන නොපෙනෙන තරම් දුරකින්<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මල් පිපී දුලනා අකලට......කොහොම ඉවසමි<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>මට නොමැති කල වසන්තය නැවතත්<br />
</b></span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පොළව සිපගමි දිරා යන්නට ගසට වි පොහොරක්......</b>.</span></span></span></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-53770393520572895192012-01-13T08:06:00.000-08:002012-01-20T04:13:06.328-08:00කුස වුණු පබාවතී...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizROLIuw30WyxRTxRNSYXSFWPAf9YfOlEq_3h6vWnAD-l16rZqN0t5Saa5XnWiEQ_r3ZGP8qo4AqsQYh6XL0ikOu14u-zkza2Hbp9OiYS-jiSL3_HHs6T60QXUz-Dlir-auunHExWxMl4l/s1600/kusa-paba-cropped_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizROLIuw30WyxRTxRNSYXSFWPAf9YfOlEq_3h6vWnAD-l16rZqN0t5Saa5XnWiEQ_r3ZGP8qo4AqsQYh6XL0ikOu14u-zkza2Hbp9OiYS-jiSL3_HHs6T60QXUz-Dlir-auunHExWxMl4l/s320/kusa-paba-cropped_1.jpg" width="250" /></a><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; font-size: 11px; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං ජයම්පතී නොවේ<br />
<br />
මුත්<br />
<br />
ඔහු කුස රජු උනාවේ.....<br />
<br />
<br />
<br />
පබාවතිය නුඔ<br />
</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ගනු බොහෝ වැඩ රාජකාරි....<br />
<br />
<br />
<br />
මං බලන් ඉන්නම්<br />
<br />
සත් වස නිමවෙනා තෙක්<br />
<br />
<br />
ගෙවදිමු....<br />
<br />
<br />
<br />
කුලී මාළිගාවට......<br />
<br />
<br />
<br />
නුඔ කුස නොවී සිටියොතින්<br />
<br />
කුස රජ්ජුරුවන්ට දාව......<br />
<br />
<br />
<br />
ඇඹිල්ල ඇටයකුත් වදාවි<br />
<br />
මහ විසාල වෘක්ෂයක්.....<br />
</span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">..............................</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><wbr></wbr></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">..............................</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><wbr></wbr></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>..............<br />
ප.ලි<br />
<br />
අජාසත්තම වදාපන්<br />
<br />
මරන්නට පිය රජ...</span>.</span></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-564106037829710322012-01-13T07:43:00.000-08:002012-01-20T04:13:17.178-08:00බෝ මෙලෙසට.......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyiquZOnN9wIzWfMQVh-3rMrcgR0b7Xdfz3g-9KMTIAdQUk5FQh2YFsuGVyAxDSxKBk9rvRpUkdZlIr_ErJmnO4uuYMrhkL8FgElA5hzmkSZFQJnW-qAPAKcr597qTb1hVUDsTsj70-rmI/s1600/27-+Ficus+religiosa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyiquZOnN9wIzWfMQVh-3rMrcgR0b7Xdfz3g-9KMTIAdQUk5FQh2YFsuGVyAxDSxKBk9rvRpUkdZlIr_ErJmnO4uuYMrhkL8FgElA5hzmkSZFQJnW-qAPAKcr597qTb1hVUDsTsj70-rmI/s320/27-+Ficus+religiosa.jpg" style="cursor: move;" width="320" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> </span></div><table align="center" border="0" cellpadding="10px" cellspacing="10px" style="background-color: lightgoldenrodyellow;"><tbody>
<tr><td style="background-color: white; border-bottom-color: rgb(240, 230, 140); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: thin; border-left-color: rgb(240, 230, 140); border-left-style: solid; border-left-width: thin; border-right-color: rgb(240, 230, 140); border-right-style: solid; border-right-width: thin; border-top-color: rgb(240, 230, 140); border-top-style: solid; border-top-width: thin;"><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බෝ</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පතක්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සැලී</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැහැ</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrected"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වැටුණි</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බිම</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">....<br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
රැකගතිමි</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දෑත්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අතර</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">වෙයි</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තවම</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැවුම්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">එය</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">...<br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
පෑගිච්ච</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මුල්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දිහා</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නැත</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrected"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හෙළා</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තවම</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නෙත්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">......<br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
මුත්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සතුටකී</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිතට</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බෝ</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrected"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කොළය</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දෑත්</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><span class="wordCorrect"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මත</span></span><span class="wordUnknown"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">.... </span></span></td></tr>
<tr></tr>
</tbody></table><br />
</div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-76178011104404997272012-01-11T12:18:00.000-08:002012-01-20T04:13:38.941-08:00සබඳ අපි පතොක් වෙමු..!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOpY7Zik-MhCWDlOPcAN9USW2Mow9ScqMN7HQcvSAubCB_ckwoaQbrcJaQZd0dLM4M38TXqO8r7n8dECZ3t-1BbmbtZxOMgpOVpO1rxsHueG5Ur58jmixU465cUe1tUZikkG9l8Eg836jk/s1600/cactusflowers23hv981318.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOpY7Zik-MhCWDlOPcAN9USW2Mow9ScqMN7HQcvSAubCB_ckwoaQbrcJaQZd0dLM4M38TXqO8r7n8dECZ3t-1BbmbtZxOMgpOVpO1rxsHueG5Ur58jmixU465cUe1tUZikkG9l8Eg836jk/s320/cactusflowers23hv981318.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>..</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පතොක් හටගනුයේ නිස්සාර භූමියේය..කාෂ්ඨක කතරේය...පතොක් හී අපූර්ව දයාබර පෙනුමක් නැත...හැඩ ගැසි තිබෙන්නේ සැඩ හිරුට පෙම් බඳින්නටම ය...<br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පතොක් ගස කුමන හෝ සැපතක් පතන්නේ නැත...ලබන්නේද නැත...ඉල්ලන්නේද නැත..ලැබෙනා දේ විඳියි...අහස කතරට වැහි දිය එක් කරයිනම් පතොක දිය බිඳක් බි ගනී..ඉනික්බිති කලාතුරකින් ලත් දිය තමා තුල පැළ පදියම් කර ගනි..එය ජීවිත කාලයකට ප්රයෝජනයට ගනී...නොවැස්සා කියා අහසට දෙස් නොතියයි...</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>පතොක් ගස බොහෝ දුක සේ වැඩෙයි...හිරුට දොස් කියන්නේද නැත...කලකදී බොහෝ සුන්දර මලක් හෝ කිහිපයක් දරයි....විඳි දුක පෙන්වන්නටදෝ බොහෝ කටු රඳයි...කටු අග විශද එක් කොට ගනී.බොහෝ වෙහෙස ගෙන පිපිදවූ මල සුරකියි....නෙලන්නට එනවුන් වනසයි.....</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>සබඳ අප පතොක් වෙමු...විඳි දුකට ශාප නොකරමු...!! දරමු මල් ....එලෙසම රැක ගනිමු..!! සබඳ කුමට තවත් අනුකාරක...මේ ජීවිතයට පතොක් ගස හැර...!!</b></span><br />
<div><br />
</div></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-78602049064039802042012-01-09T12:27:00.000-08:002012-01-20T04:13:49.145-08:00දිටිමි...(නෙතින් නොවේ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
<br />
</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-VyEhPGh0T_mxikR_f2pIMaYE3KF9bFEu6uNEhmxzQVhs81IWzTyqPbsU1CmLlOGTzNDDqy3ErkTZksdDoZBdc9SSuyrk1sk5-Zmb8XoLt8hWXmsduLxHE5oHKccYvNmAREc0eHUjh9pz/s1600/images+%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="86" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-VyEhPGh0T_mxikR_f2pIMaYE3KF9bFEu6uNEhmxzQVhs81IWzTyqPbsU1CmLlOGTzNDDqy3ErkTZksdDoZBdc9SSuyrk1sk5-Zmb8XoLt8hWXmsduLxHE5oHKccYvNmAREc0eHUjh9pz/s320/images+%25286%2529.jpg" width="130" /></a></div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
හන්දියේ පිල්කඩේ සරොම් කඩමලු දවට<br />
<br />
පිල්කඩේ වහල යට මාලිගාවක් හිසට<br />
<br />
අත් දෙකේ දරු බැඳන් දිය බිඳක් නෑ බඩට</span> </b><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
<br />
වක්කඩක් දැක සිඳුනු කඳුලු ඉනුවා නෙතට<br />
<br />
<br />
<br />
සන්තකේ දිටිමි උතුරා ගලන ගුණ දහර<br />
<br />
පිල්කඩේ වැතිර හිමි සිඳී ඇට ලේ නහර<br />
<br />
යදින පුරවන්න කුස් තරුණ ගැහැණිය සාර<br />
<br />
පිල්කඩත් නැතිදාක නියත උරුමයි පාර.</span> .</b></span></span></span></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-67066655167410735572012-01-08T21:10:00.000-08:002012-01-20T04:11:51.715-08:00මැණික් මාළිගා (වාසලට නොවේ..)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3MWU6k2DKBaB72tdenYkXh3SKA77tDAhoTeoHPKfu3wUc5JJsyDOUgepuaBF0teVVVeGUdrpA3fjR1ZULg5Sg5XTjGQon3QC5tU3xfa2jFAw0RgjYvszklRcmNGfVKj5hlLdpTVFM4_PN/s1600/images+%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="95" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3MWU6k2DKBaB72tdenYkXh3SKA77tDAhoTeoHPKfu3wUc5JJsyDOUgepuaBF0teVVVeGUdrpA3fjR1ZULg5Sg5XTjGQon3QC5tU3xfa2jFAw0RgjYvszklRcmNGfVKj5hlLdpTVFM4_PN/s320/images+%25286%2529.jpg" width="130" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රං බණ්ඩේ පුරසාරං කාරයා වාසලෑත්තෝ මට මනාපයක් නැහැ..මැණිකා කියන්නේ තරමක ලාලිත්යයෙනි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මේං අම්මාපල්ලා මං මුසාවක් කීනවා නෙමෙයි..අදත් මීට දෙතුන් දොහකට එපිටත් මයෙන් විපරං කොලා බොලා ගැන....මං ඉතින් කියන්ට ගියේ නෑ තෝ කණවැන්දුම් එකිය කියලා ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මක්කැයි රං බණ්ඩේ එහෙම නොකීවේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා විමසන්නේ මා එබැව් සහ සුද්දෙන්ම නොකී බව සිතාය</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මට මක්කටෙයි මැණිකෝ අනුන්ගේ එව්වා...බොලට හරි යනවා කියන්නේ අපිට හරියනවා කියන එක නොවැ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ මක්කට කියනවාද? </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ අම්මපා මේකි කිඹුල් නෑම්බි වගේ කිරිමැටි ගිල්ලත් උද්දච්ච කම නම් අඩු වෙන්නෑ...ඔහේ පල...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බැද්දේ යද්දි එද්දි බලාගෙන පල තොපිලව සතා සරුපයා කාවි...අනේ මගේ කට...කොයි කාරුත් බලන්නේ මොකින් මොක දීලා හරි කමක්නෑ කාසි පොට්ටනි ගහන්න....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා හැබැවට ගත්තැයැ මයේ විහිළු...මම කිඹුල් කතාව ඔච්චමට නොවැ කීවේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා හැබෑ හැඩ ගැහැනියකි...මැණිකාට වශී නොවන පිරිමියා පිරිමියෙකු නොවේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ බලහල්ලකෝ වාසල දැන් ගරා වැටෙන්නේ යන්නේ..සුද්දා රට ගත්තත් හරි අපේ උන්දැට අර මක්කැයි එක පස්ස පැත්තේ ගහගන්ට උනේ නැතෑ..මුන්දැගේ වනචර කමයි පුරාජේරුවයි තවම අඩු වෙලා නැහැ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දැන් තොපිලම නේද බොල වාසලෑත්තගේ පුරාජේරු දෙසා බෑවේ? දැන් තොපිලම උන්දැට පහරනවා..වැසලෑත්තෝ නැතිබංගස්තාන වෙන්නේ තොපිලට වාසලේ ලැග්ගගෙන ඉන්න නිසා වෙන්ටෝනේ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා කථා කරන්නේ ඔච්චමට සිනා වෙමිනි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං කෝමද මැණිකෝ තොපිලා උන්දැට දීලා හිත් පොජ්ජ වාවලා ඉන්නේ..පැලිලා මැරේවි...මේං දැනුත් හෝස් ගානවා...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා එසේ කීවේ නැත...මැණිකා ඉදිරියේ එතරම්ම විවෘත වීමට මා දන්නේ නැත...මා මැණිකා ඉදිරියේ කුලෑටි ය.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රණවරා ටිකක් රත් කරලා දියල්ලා බොල..මයේ තොළකට සේරම වේළිලා...මේ මද්දහනේ එහෙ මෙහෙ කරක් ගහලා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඔහොම හිටු මම ලිපේ තියලා එන්නං..බුලත් විටක් කෑවනම්..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හ්ම්.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා කුස්සියට යනු මා බලා සිටියේ තරමක රාගාන්විතවය...මුත් මා මැනිකා දුටු තැන මා යලිත් සුපුරුදු රං බණ්ඩේ වෙමි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කොහොමද රං බණඩෝ උඔලෑ වෙළදාම් කාරිය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අහේනියක්ම නැහැ..මං මේ කරත්තයක් ගන්ටේ කියලා...බස්නාගල දිහෑ තියනවා කියලා කීවේ..මුදලි පට්ටමක් තියන එකෙක්ගෙලු ..ගිහින් බලලා ගන්ටේ කියලා...දැන් පයින් මංගැච්චුවා තිත්තයි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පේ රංබණ්ඩට දැන් සරුයි වගේ......මැනිකා තරමක් ලෙංගතුවී තිබෙනා හැඩයි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">එහෙමටේ කියලා නැහැ..නමුත් මටේ කියලත් මොනා හරි තියෙන්ට එපෑයැ....ගෙපැලේ වැඩ රාජකාරිත් අහවර එකේ කරත්තයක් ගන්ටේ කියලමයි හිත..දැන් සුද්දා කුරුඳු ..තේ..මුලු දිසාවෙම දාලා නොවැ..ඉතින් කරත්තයක අගේ තවත් වැඩියි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කෝ බං රණවරා.....මයේ බඩ පපුවත් දනවා...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා නැවත කුස්සියට ගියේ අමතක වූවා සේ හනි හනිකටය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඉඳා මේං හකුරු කෑල්ලකුත් තියනවා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා හකුරු කෑල්ල අතට දෙනවා වෙනුවට පිල මත වූ බංකුවේ තැබී ය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මේකි මහ උද්දච්ච එකි...මා මටම කියා ගතිමි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මිනිහා මැරි දෙතුන් අවුරුද්දකි..මුත් ගං තුලානේ කයි කතංදරයක් නොඅසා සිටියානම් මැණිකා පමණි..එසේ යමෙකු දොස් කීවානම් නියතවම මැණිකාගෙන් විසීමක්ද නැත....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> මැනිකෝ මං මේ යන්ටේ කියලා අර පොට්ටනියේ කලහලමනා ටිකක් වෙන්ට තියනවා බොලැ අම්මන්ඩි පහුගිය දොහෑ හොයපු බෙහෙත් කලමනාත් තියෙයි..එව්වත් උන්දැට දුන්නනම්...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රංබන්ඩේ උඔටල පිං සිද්ද වෙනවා මේ කරන උදව් වලට...දැං මේ දෙතුන් අවුරුද්දේ උඔලා නොහිටින්ට අපි මැරිලා කාලාන්තරයක් වෙනවා.. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මං යන්නං මැණිකා..පරිස්සමින් හිටපං..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රං බන්ඩේ යන්නදෑ මෙච්චර විගහිං..තාම මද්දහන පහුවෙලාත් නැහැ නොවැ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා මා නැවැත්වූ පළමු අවස්ථාව මෙයය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඉන්ට අද මං පොළොස් මාළුවක් එහෙමත් හැදුවා රංබණ්ඩේත් මනාපයි නොවැ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා මා හිත මනාපකංද දනී..මැණිකා ද මා මෙන් මා ඉදිරියේ කුලෑටි වී සිටියාවද්ද?</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හොඳයි යසයි...එහෙනම් මොනා හරි කාලම යමු....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඉන්ට මං ලෑස්ති කොරන්නම්</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා......මා සෙමෙන් ලයාන්විතව මැණිකා කී පළමු වර මෙයයි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හ්ම්...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මැණිකා එනවයි අළුත් කරත්තේ ගෙනහපුවාම මයෙත් එක්ක දළදා වඳින්ට යන්න....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මණිකා සිනාසුනි.....මා ජීවිතයේ කිසිදුවර ගැහැනියක එවන් ප්රේමාන්විතව සිනාසෙනු දැක නැත....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රංබණ්ඩා ගෙපැලේ වැඩ ඉවර කරලා නොවෑ තියෙන්නේ..අපි ගෙවිදිලාම දළඳා වඳින්න යමු.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අයියනායක දෙයියන්ට ඔප්පුවෙන්ට මැණිකා මක්කැයි ඔව්වා කලින් නොකීවේ....මා පැවසුවේ ඉහ වහ ගිය සෙනෙහසිනි.......</span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-6670770761451817272012-01-08T01:22:00.000-08:002012-01-08T01:40:32.423-08:00තනි සපත්තුව (සින්ඩරෙල්ලා නොවේ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq00r3onpkv99K8qygNwPc07Jvmoi2sMM0TQUOwVjZy8uaEnGWg3ewmMu4Tnyc5w0G_H2nYyvwH7sn4uWLMaFycKS0qmogLMfz6wd0AfdSrtOnAJVVibxTJfQQw_Niq0mLDmTWX1U-TQXJ/s1600/images+%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="108" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq00r3onpkv99K8qygNwPc07Jvmoi2sMM0TQUOwVjZy8uaEnGWg3ewmMu4Tnyc5w0G_H2nYyvwH7sn4uWLMaFycKS0qmogLMfz6wd0AfdSrtOnAJVVibxTJfQQw_Niq0mLDmTWX1U-TQXJ/s320/images+%25286%2529.jpg" width="143" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිත වෙලාවකට හරිම පුදුමයි...හොයන තරමක් හොයන්නේ..ඉල්ලන තරමක් ඉල්ලන්නේ නොලැබෙන දේවල්...පුංචිම පුංචි කාලෙදි කළුතර ටවුම මැද්දේ මට අරක දෙන්න මේක දෙන්න කිය කිය බිම වාඩිවෙලා කෑ ගගහා මහ හයියෙන් හැඬුවට අනාගතයට එහෙව් පුරුදු මම ගෙනත් නැහැ...කාලයක් පුරුදු වුණා දුක සතුට දෙකම ලැබෙන විදිහට භාරගන්න...තවත් කාලයකදී දුකමත් තවත් කාලයකදී සතුටත්ම ලබන්න පුරුදු වෙච්ච හිතට හුඟාක් සිතුවිලි අළුත් උනේ නැහැ..හිත තෙම්මරාදු වෙලා වෙලාවකට එහෙමත් හිතුනා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කාලයත් එක්ක මට එයා ව හම්බවෙන්නේ හරිම අහඹු විදිහට.. රැඩිකල් කියලා මුලින්ම හිතුවත් ඊට එහා ගියපු මොකක්දෝ ලස්සන ගැහැනු කමක් එයා ලඟ තිබුනා...මම අසීමිතව එහෙව් දුර්ලබ ගැහැනු කමට ලං වුණා...පහුගිය කාලේ හුඟාක් සුන්දරයි..මේ පාලු කාන්තාරේ පුරාවටම නානාමාදිලියේ මල් පිපිලා තිබුනා..එක එක විදිහේ ගස් හැදෙන්න ගත්තා...දූවිලි පළසට උඩින් අපූරු තණ පළසක් වැටුනා..මමත් හිතුවා මේ <span class="Apple-style-span" style="color: red;">වසන්තය </span>කියලා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මම එහෙම හදිසියේ පැමිනි වසන්තයේ සනීපෙට සැරිසැරුවා...ඉර අහසේ තිබුනට එළිය විතරමයි දුන්නේ සැඩ රස්නේ...උහුලන්න බැරැ උණුහුම කවදාකවත්ම දුන්නේ නැහැ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපි කවමදාකවත් හමු වුණේ නැහැ...නමුත් අපි හැමෝටම වැඩිය හිතින් බැඳිලා හිටියා....සමහරු විහිලු කලා ඔන් ලයින් ප්රේමයක් පමණයිම කියලා....නමුත් ඔයාලා දන්නවද අපි හුඟාක් දුර ගියා...අවුරුද්දකට කිට්ටු කාලයක් අපි අපේ ලඟමයි හිටියේ..සත්තයි..ලඟ ඉන්නවට වැඩිය අපි බැඳිලා හිටයා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපි පහුගිය හැම දවසකම හුඟාක් සතුටින් හිටියා...හැම තත්පරයක්ම අපිට නැවුම් උණා...දවසේ නිදාගන්න පැය කිහිපය හැරුනාම හැම මොහොතෙම එයා මගේ ලඟම හිටියා..රෑ හීනයක් අරන් මගේ ලඟ හිටියනම් එයාම විතරයි....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපි කතාකරපු තරමට එකට හිටපු තරමට අපිට අපේම කටවහ වැදුනද මන්දා...පහුගිය සතිය හැම වැඩක් එක්කම මට එයාව ටිකක් මඟහැරුනා....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පහුගිය දවස් කිහිපය වෙද්දි එයාටත් කවරදාකවත් නොතිබුනු වැඩ ...ගමන් බිමන්...පංති....මෙකී නොකී දහසකුත් වැඩ...අද වෙද්දී හොයාගන්නවත් නැති තරමට වැඩ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: blue;">මම හැමදාම විශ්වාස කරපු දෙයක් තිබුනා...ඔන් ලයින් ප්රේමයක පරමායුෂ සිග්නල් තියනකල් විතරයි.......</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මම සහ මම දෙන්නෙක් කරන්න එයාට පුළුවන් වුනේ බොහෝම කෙටි කාලෙකින්....මගේ එක කොටසක් එයා උණා....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">දැන් මම තනි සපත්තුවක් අරන් හැමතැනම සින්ඩරෙල්ලා හොයනවා.....දන්නවද සමහර විට සින්ඩරෙල්ලා තනි සපත්තුව අතෑරලා දාලා අළුත් සපත්තු කුට්ටමක් ගන්නෑති...<span class="Apple-style-span" style="color: blue;">මොකද තනි සපත්තුවේ අගය තියෙන්නේ බොහෝම ටික දෙනාටයිනේ....එහෙම උවමනාව තියෙන්නෙත් එකම එක කකුලක් තියන අබ්බගාතයෙකුට විතරයි ................</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: blue;">...</span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-8262288150211574162012-01-08T00:05:00.000-08:002012-01-08T01:40:40.883-08:00නියඟලා 25/26 පර්ච්ඡ්ද....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හේනෙ මාමා ,සුමනදාස මාමා ,වීරේ මාමා සමඟ හේනේ දමා මා නිවස බලා යෑමට සැරසුනෙමි... . අම්මා සමඟ කථාකිරීමට මට උවමනා විනි... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අප්පච්චි මම ගෙවල් දිහෑට ගිහින් එන්නම්...අම්මා විතරයි වෙන්ටෑ ගෙදර ඉන්නේ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මම අවසරය ගෙන ඉන් නික්මුනෙමි</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කඩුල්ල පැන දොර අබියසටම එන තෙක් කළුවා මා ගනන් ගත්තේවත් නැත....ලඟටම පැමිනි පසු යාන්තම් ගනන් ගත්තා නොගත්තා සේ මදෙස බලා නඟුට වැනුයේ කිසිදු හඬක් නොනඟාමය</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කළුවාට මේ දින කිහිපයට මා අමතකව ගොස්ය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ අම්මා උයලා ඉවර නැතෙයි...මා කෙඳිරූයේ පැරනි පුරුද්දටම විය යුතුය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">තව තත්පරයක් ඉවසහං මගේ පුතේ...අම්මා සැබවින්ම මට අසිමිතව ලෙංගතුය...එකම දරාවා නිසා එසේ වෙතැයි මා සිතන්නේ නැත..අපේ අම්මා විනිවිද පෙනෙන වීදුරුවකි..අම්මා සෑම දරුවෙකුටම සලකන්නේ මෙලෙස ය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මේ කවුද අම්මේ අර මලිතිලාව ඉස්පිරිතාලේ එක්කගෙන ගියැයි කියන මනුස්සයා....අර වීරේ මාමා කිව්වේ එහෙම කතාවක්..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හ්ම්..මම හිතන්නේ අපේ හාංදුරුවන්නේ ඥාතියෙක් වෙන්ටෝන..පන්සලේ මොකක්දෝ ව්යාපෘතියකටද මක්කද එකකට එනවායි කියන්නේ..කවුරු උනත් හරි ගුණ යහපත් දරුවා...මහත්තයා එවලේම කාර් එකේ එක්කගියා නොවැ අප්පවයි දෝනියැන්දැවයි..අනේ අම්මපා දෙයියෝ වැඩියා වගේ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා ඔහුගේ ගුණ ගයන්නේ බොහෝ කලක සිට අඳුනන ලෙසටය..එය අම්මා තුල තිබෙන මා ඉහත කී දරු සෙනෙහසේ ලක්ශණය..අම්මාට වර්ණනා කරන්නට කාගේ හෝ දරුවෙක් එක ය.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මේ මං පිලේ ටිකක් නිදාගන්නම්..අම්මා උයලා ඉවර වෙලා කතා කරන්නකෝ...උදැහැක්කේම යන්ටන් එපෑය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ දරුවෝ තව ටිකක් ඉවසන්ටකෝ මේං බත් එකත් ඉදිලා අහවරයි..මේ සම්බෝලේ කොටලා ගන්නකල් ඉන්ට බැරි හැටි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">උණු උනුවේ බෙලෙක් පිඟානට අම්මා බෙදා දුන් බත් කන්ද දුටු විට පළමුව නෙතට කඳුලූ ඉනුවේ මේ අපරිමිත මව් සෙනෙහස නිසා වන්නට පුලුවන..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">කට්ටා කරවල සමඟ පොල් සම්බෝලය මනා ලෙස පෑහිනි..ඊටම ඔබින ලෙස පරිප්පු හොද්ද තිබිනි...අපේ අම්මා උයනා කෑම කවදත් රසට...මිරිස් තුනපහට අමතරව අම්මා හදේ ලූ කරුණා ගුණයද මීට එක්කරයි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා යාන්තම්න් සිනාසුණි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මොකද දරුවෝ හිනාවෙන්නේ රහට නැතුවෑති මයේ හිතේ කොහෙද පොඩි කලබලයක්යෑ තිබුනේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නෑ ..නෑ රසයි අම්මා...මම මේ නිකමට හිනා උනේ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හේනේ ගොයියා අර උන්දෑව දැන් හතරගාතෙන් තමයි අරන් එන්නේ ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා එසේ කිවේ සුමන දාස මාමා ගැන විය යුතුය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනේ මාමා විතරක් නෙමේ අම්මේ අද අප්පච්චියි වීරේ මාමායි එන්නෙත් හතර ගාතෙන් තමයි...මම දැක්කා රා මුට්ටි දෙකක්ම හේනේ මාමා කිතුලෙන් බානවා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා කේලම කීවේ වෙනදා පුරුද්දටය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">එයිනේ බීලා මෙතන...අර වීරේ උන්දැත් බලන්නෙපැයි..මැණිකා දෝණි එකක් ඉස්පිරිතාලේ මුන්දෑ මෙතන උගුඩුවා වගේ බොනවා...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා කීවේ එතරම් කෝපයෙන් නොවේ...අප්පච්චී මෙන්ම වීරේ මාමාද මත පුරුද්දක් කරගත්තවුන් නොවේ ..අම්මා එය හොඳින් දනී..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා මම ටිකක් නිදාගන්ටේ කියලා...උදැහැනැක්කේම යන්ට එපැයි..රාජකාරි එමටයි..අපේ අම්මා පිරිත් අහවර උනාම මට කතාකරන්න ..ඉස්පිරිතාලේත් ගිහින් යන්ටෝනේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා එසේ කීවේ පිලේ වූ පැදුර මත නිදාගන්නා ගමන් ය.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">__________________________________________</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">රෝහල් බිම බොහෝ නිස්කලංකය.අරලියා මල් සුවඳ රෝහල් බිම පුරා පැතිර ගොසිනි...බෙහෙත් ගඳ වසන්නට අරලියා සුවඳ මනා පිටුවහලක් වී තිබේ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හදසයේ වාට්ටුව කොහේද ? මා අසල වු දෙද නිළදාරියෙකුගෙන් විමසුවේ සොයාගැනීමට බැරිම තැන ය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> අර තියෙන්නේ'යි රෝහල් සේවකයා පෙන්වූ දෙසට මා ගමන් ගතිමි..ඉහල ලෑල්ල මත නොම්මර දහසය සනිටුවහන් කර තිබිනි...අතලොස්සක් වූ රෝගීන් අතර මලිති සොයා ගැනීම අසීරු නොවිනි...මලිති සිටි ඇඳ අසලම තරුණයෙකු විය..මනා දේහධාරී ඔහු සිටියේ මලිතිට ගෑවෙන නොගෑවෙන දුරිනි...බැලූ බැල්මට ඔහු වෛද්ය වරයෙකු නොවේ යැයි පැහැදිලිය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා සෙමෙන් මලිති වෙත ලඟවීමි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මලිතිගේ දෑස් සුවිසල් විය.සුවිසල් දෑස් මතට කඳුළු එක් වූයේ හදිසියේ විවරකල සොරොව්වකින් දිය වේලි පුරවනවා සේය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මගේ අයියා...'යි කියා මලිති අපහසුවෙන් ඇඳෙන් බැස මා අසලටම හැල්මේ එන්නට විය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ මගේ දෙයියෝ මං බලන්න ඇවිත්..අනේ සුමන සමන් දෙයියන්ට ස්තූතිවෙන්න මයේ මේ අත කැඩුනට කමක් නැහැ අයියා බලන්ට පුළුවන් උනානේ...මලිති එක හුස්මට කියවන්නේ දෑසේ කඳුළු පුරවගෙනය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මලිතිගේ ඇඳ අසළ වූ තරුණයා යන්නට සැරසුනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මලිති මම ගිහින් එන්නම්..පොඩි වැඩ වගයක් තියනවා නුවර යනගමන් මම මේ මලිතියි අප්පච්චීයි බලලම යන්න කියලා හිතුවේ...එහෙනම් මම ගිහින් එන්නම්</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ඔහු එසේ කියා යන්නට සැරසුනේ මා වෙතද මද සිනාවකින් සංග්රහ කරමිනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">චුට්ටක් ඉන්ට මහත්තයා....මලිති එසේ කීවේ බොහෝ හැඟුම්බරව ය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මහත්තයා මේ බණ්ඩාර අයියා...බණ්ඩාර අයියේ මේ මහත්තයා තමයි මාවයි අප්පච්චිවයි ස්පිරිතාලෙට ගෙනාවේ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නියඟලා 15 කොටස</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිත තුල වු නිදහස නික්මගොස් තිබෙන සෙයකි...මලිති රෝහල් බිම යැයි නොබලාම මා පපුවට තුරුළුවී ගෙනමය...මා මලිති මෑත් කරන්නට උත්සහ දැරුවේ නැත ..මලිති හඬයි සුසුම්ලයි</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">..මා සියල්ලට ඉඩදී බලා සිටියෙමි..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අයියේ මොනාහරි කතා කරන්න....මොකද මේ බිල්ලා වගේ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මලිති අහින්සකව සිනාසෙයි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා මලිතිගේ සුරත ගෙන සෙමින් පිරිමදින්නට විය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සනීපයි.....මලිති එසේ කීවේ අඩවන් නෙතිනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හුඟාක් රිදෙනවද මලිති...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">න් නැහැ දැන් අයියා ඉන්නවනේ දැන් රිදෙන්නෑ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ගැහැනියක මෙතරම් අහින්සක විය හැකිද? මා මලිති තුලින් දුටුවේ සෑම දිනකදිම මේ අවිහින්සකත්වය පමනි...ඉන් ඔබ්බට මා මලිතිගෙන් කිසිවක් පැතුවේ නැත...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා මලිතිගේ නලළත සිපගතිමි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">පවු මගේ මැණික මාත් එක්ක කතා කරන්න නෑවිත් හිටියනම් මේ වින්නැහිය වෙන්නෑ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අයියා එහෙම කියන්නෙපා....මලිති කීවේ තව තවත් පපුවට තුරුළුවෙමිනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">බොහෝ වේලාවක් මම මලිති හා පිළිසඳරේ යෙදුනෙමි..උදෑසන හයටත් කිට්ටුය...මලිති කෝ නැද්දා...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අම්මා උදේම ගෙදර ගියා අඳින්ට රෙදි මොකවත් අරන් එන්ටේ කියලා..අයියට හමුවුනේ නැතෙයි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ නැහැ මලිති...මට මුනගැසුන්නෑ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මලිති මම ගිහින් එන්නම්...මට පරක්කු වෙනවා...උදේ වැඩට ඉන්නත් එපෑය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අපේ මහත්තයගේ වාහනේ දෙන්නත් එපැයි...මහත්තයගේ ඩ්රයිවරුත් එලියේ ඉන්නවා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ මයේ මහත්තයෝ එක විනාඩියක් ඉඳලා යන්න.....න්..න්..නෑ..යන්න දළඳා හාමුදුරුවන්ගේ පිහිටින් ..සුමන සමන් දෙවියන්ගේ පිහිටින් යන්න...පරිස්සමට යන්න මගේ මහත්තයෝ....මට ඉන්ටේ කියන්න බැහැ රාජකාරියට ගිහින් තවම හරි දවසක්වත් උනායැ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">____________________________________</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා මලිතිගෙන් සමුගත්තේ දැඩි වේදනාවකිනි...මා මලිතිට මෙතරම් පෙම් කරන්නේ කුමක් නිසාදැයි මටම පැණයකි...සමහරවිට මලිති මා හට ප්රේමය දෙන තරමටම මා මලිතිටත් එය දෙනවා විය යුතුය..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනදාස මාමා තවමත් තරමක බමන මතිනි...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනදාස මාමාට අමාරුයි වගේ...මා එසේ කීවේ සුමනදාස මාමා ඉන්න තත්වය වටහාගනු පිණිසය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අනේ නැහැ මහත්තයෝ..වෙනදාටත් වඩා හොඳයි..මහත්තයලෑ ගමේ ඉන්නේ මසුරං මිනිස්සු නොවැ...අන්න නියම මිනිස්සු ..පිටගං කාරයෙක් ගම්මානෙට එනවානම් ඔන්න ඔහොමයි සලකන්න ඹ්නේ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනදාස මාමාට අපේ ගම හොඳින් හිතට අල්ලලා වාගේය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අරවින්ද මහත්තයා ලබන මාසේ නිවාඩුවට ගමේ යනකොට මමත් එන්නම්..අර හේනේ ගොයියා දැන් මගේ යස මිත්රයා...මට හේනේ ගොයියත් එක්ක ඉන්න බැරියැයි ටික දවසක්...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනදාස මාමා ඔහේ දොඩවයි...මගේ හිත මලිති සමඟය...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">අරවින්ද මහත්තයා ඔය ශීට් එක පහතට දාගෙන ටිකක් නිදාගන්න...දැන් ගිහින් රාජකාරි කරන්නත් එපෑය....මමනම් ගිහින් හොඳට නිදාගන්නවා..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සුමනදාස මාමා එසේ කියා නිමා වීමටත් ප්රථම මා නිදාගතිමි...මලිති නෙත් අතර අපූරු සිත්තම් අඳිමින් සිටී.....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නෙතට හොරා....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හද රාව නඟා</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">සොයයි නුඹ් රුව</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හෙමින් සැරේ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නෙත කඳුළු ගලා</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිත කීතු ගසා</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">නුඔ කොහෙද සඳේ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">මා ලඟද නැතේ....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">හිත නැඟුනු සියුම් පද පේලි අතරින් නෙත නිදි සුව සොයා ගොසිනි.......</span><br />
</div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-52957980627066098402012-01-06T23:19:00.000-08:002012-01-08T01:40:47.667-08:00මේ අද දවසයි........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3TifWhM-k5BA5uKFXQYinvX9DqEMwLUkmcPE45zNmTgTOrvKTA2J4345e3ZGcxM9jklKgthN7RcyErD8wcSQ6d-l9CHctzpCY5bTzVhxZfw78sDH-HZ5PVpFMhfhHB62wQMM2OWq-rZZy/s1600/378536_128764520573656_100003203270507_141549_906447687_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />
<br />
<img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3TifWhM-k5BA5uKFXQYinvX9DqEMwLUkmcPE45zNmTgTOrvKTA2J4345e3ZGcxM9jklKgthN7RcyErD8wcSQ6d-l9CHctzpCY5bTzVhxZfw78sDH-HZ5PVpFMhfhHB62wQMM2OWq-rZZy/s320/378536_128764520573656_100003203270507_141549_906447687_n.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px; font-weight: bold;"><br />
හිතේ කිසිම අදහසක් නැතුව නිකම්ම නිකං පුරන් වෙච්ච දවස් තිබිලා තියනවාද? එහෙම දවස් හරිම පාළුයි ..හරියටම වහින්න ඔන්න මෙන්න අහසක් වගේ...අරමුණක නාමයක්වත් නැහැ..</span><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b> <br />
ජීවිතේ වෙලාවකට හරිම පුදුමයි...එක එක වෙලාවට එක එක පැති වලට ගලන ගඟක් වගේ ...හිතා ගන්න බැහැ තව විනාඩි කිහිපයකින් මොනවා කරාවිද? මොනවා හිතේවිද කියලා...සමහර විට ඔයාලා කියාවි හිත මෙල්ල කරගන්න කියලා..මේ අහන්න....ඔයාලත් එහෙම කලාද? නැහැ නේද? කියන තරම්ම ලේසියෙන් එහෙම දේවල් කරන්න අපහසුයි..<br />
<br />
අද අළුත් දවසක්...අළුත්ම අළුත් දවසක්...සැබෑවටම මේ අද කියන දවසේ මොනවද අළුත්....පරණ ඉරමයි..ගේ ඉස්සරහා ඉද්ද ගහ දවස් ගානක් මහන්සි වෙලා මල් ටිකක් පුබුදවලා..පරන පෙති දිගහැරිලාම විතරයි...ගේ ලඟ අඹ ගහේ කූඩුවක බිත්තර තිබුනා දවස් ගානක් අන්න අද කිචි බිචි ගානවා මම හිතන්නේ පැටව් අද එළිය දැකලා...කිරිලිලියි කුරුල්ලයි කොච්චරනම් වෙහෙසුනාද මේ බිත්තර රැකගන්න..රෑ දවල් නැතුව මහන්සිවුන මහන්සියේ ප්රතිඵල තමයි අද මේ කුරුළු දෙමව්පියෝ විඳින්නේ...<br />
<br />
අද කියන දවසේ තියන හැම දෙයක්ම ඊයෙන් ගෙනාපුවා..අද කියන දවසේ දේවල් හෙටට...අපි හැමදාම දකින ඉර ලෝකේ වටේ රවුමක් ගිහින් පැමිනි පලියට අළුත් දිනක් මැවෙනවානම් අපේ ජීවිත කොච්චර සුන්දර වේවිද? සැබවින්ම ඊයේ කියන දවසින් ගෙනාපු කිසිවක්ම නැති අළුත්ම අළුත් දවසක්....එහෙම දවසක් කොච්චර සු</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>න්දර හිනයක් වේවිද? </b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>__________________<br />
ප.ලි</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande'; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
සමහරක් රාත්රී බොහෝ දිගුය<br />
<br />
මුත් රාත්රිය එබැව් දන්නේවත් නැත...<br />
<br />
රාත්රිය හිරු එන තෙක් පමණි<br />
<br />
ඉන්පසුව උදෑසනය<br />
<br />
නැතිනම් දහවලය....</b></span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
<br />
එසේත් නැතිනම් හැන්දෑවම ය....<br />
<br />
රැයට කිසිත් නැත සිතන්නට ඉන් ඔබ්බට<br />
<br />
නියතවම හිරු රැගෙන එනවා සත්තයි</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><br />
<br />
යලිත් රාත්රිය......................</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><wbr></wbr></b></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>...</b></span></span></span></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-84694361336432872052012-01-06T10:39:00.001-08:002012-01-08T01:40:56.299-08:00කුකුල් සිතුවිළි...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGyWkSpraKdkIKnoOzrX0GZ0RiKkMRAQHSQ4zsv0MTx2tHK-9L7NDdOLd73o6N4x8tRGQXLsZi2WUiSP_y9Hx3xowHS-uA6rSuW8nf1D0Z5k0APewdok6gQgXgDguq0DgTSMC8QnA76Ox/s1600/389882_126419174141524_100003203270507_132976_1323520157_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGyWkSpraKdkIKnoOzrX0GZ0RiKkMRAQHSQ4zsv0MTx2tHK-9L7NDdOLd73o6N4x8tRGQXLsZi2WUiSP_y9Hx3xowHS-uA6rSuW8nf1D0Z5k0APewdok6gQgXgDguq0DgTSMC8QnA76Ox/s320/389882_126419174141524_100003203270507_132976_1323520157_n.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2644802960456294038.post-23362800108495138462012-01-05T12:56:00.000-08:002012-01-07T03:10:25.047-08:00අප්පච්චි.............<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Dbw_m4jsJtA/TwYOkicCZ0I/AAAAAAAAAJk/SRWo0ey-fo8/s1600/A-farmer-walks-home-from--002%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="211" src="http://1.bp.blogspot.com/-Dbw_m4jsJtA/TwYOkicCZ0I/AAAAAAAAAJk/SRWo0ey-fo8/s320/A-farmer-walks-home-from--002%255B1%255D.jpg" width="320" /></span></a></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><span style="font-size: large;">කුඹුරු සරු දැයි යමෙකු විමසුවහොත් කොතරම් සරු උවත් </span><br />
<div><span style="font-size: large;">"පලක් නැහැ මේ කන්නෙත් ඉවරයි" </span></div><div><span style="font-size: large;">යැයි අප්පච්චි කියන්නේ මක් නිසාදැයි මම අදටත් දන්නේ නැත..ඉනික්බිති වි වේලා අටුව පුරවයි...ඉතිරි වී විකුණයි ..</span><br />
<div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">යමෙකු විමසුවහොත් මෙවර කණ්නයේ වි වැඩි මිලට විකුණා ලාභ ලැබුවාදැයි ඔහු නියතවම කියන්නේ </span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">"ගිය කන්නයේ සෙතේම තමයි අතකොල්ලෙට දීලා දැම්මා" යනුවෙනි..</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">කිසි දොසක් නැත අප්පච්චිගේ කුඹුරක් කිසි දිනක පාඩු ලබා නැත...</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">යමෙකු ඔහු ලෝබයෙකු සේ දකියි...මුත් උපයනා සියල්ල දන්නා දවසේ සිට එක්කලේ අක්කාගේ සහ මගේ ගිනුම් වලටය...</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">"කෙල්ලව හොඳ දිගෙක දුන්නනම් මම නිදහස්...කොල්ල ගැන බය වෙන්ට දෙයක් නැහැ" </span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">අප්පච්චී අටුව පුරවන්නා සේ අප ගිණුම් පුරවයි ..කාටත් හොරෙන් එදෙස බලයි..සතුටුවෙයි...</span></div><div><span style="font-size: large;">ලන්ද ඉපනැල්ල අප්පච්චීට මහ ගෙදරය..දෙපතුල දුටු තැන ඉපනැල්ල නැවෙයි..එය බොහෝ ගොරහැඩිය...අත්ල කොතරම් ගොරහැඩිද? කුඩා කල මම අප්පච්චිගේ අත්ල ස්පර්ශ කර යලිත් මා අත්ල ස්පර්ශ කරයි ..එය අත්ලකට වඩා කළුගලකට සමාන ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">මූකලාන හේනක් වන්නේ බලා ඉඳිද්දීමය..</span></div><div><span style="font-size: large;">"උඔලගේ මහ එකා හරි අත්ගුණ කාරයා" යි ගැමියන් නිතරම කියනවා මා අසා තිබේ..සැබවකි ඔහු කල කිසිම කාර්යයක් අඩපණ නැත...නියතවම ඵල දරයි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">ගමේ මළ ගෙයක් ,දානයක්,මඟුලක් ඔහු වරද්දන්නේ නැත..එවන් අවස්ථාවල ගැමියන් පළමුව සොයා එන්නේ අප්පච්චීවය...එලෙස එන ගැමියන් කිසිදු විටක සනසවන්නේ නැතිව අප්පච්චී පිට කලානම් එය පුදුමයකි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අප්පච්චී දැන් පනස් හැවිරිදිය..</span></div><div><span style="font-size: large;">නිතරම නොකෑවත් ඉඳහිට කන බුලත් විටින් ඔහුගේ දත් කිහිපයක් අවපැහැ වීය..එය හැරුනු කොට වැහැරුනු ලක්ෂන ඔහු කෙරෙහි නැත..තවම උදැල්ල හුරුය...නැතහොත් උදැල්ල අප්පච්චීට අවනතය..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">පන්සල අප්පච්චීගේ දෙවන නිවහනයි..බුදුන් වැඳීම නිතරම නොකලත් අප්පච්චී පන්සලේ කාලය ගත කරයි..ඉඳ හිට බුදු බණද,බණ කවිද කියයි,තවත් විටක දර්මය විචාරය කරයි,දෙවියන් පිලිබඳ තිබෙන්නේ දැඩි ලෙන්ගතු බවකි..අයියනායක දෙයියන් බුදුන් තනතුරේ තබා උපස්ථාන කරයි..තෙල් මල් පුදයි,</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අනෝරා වැහි අප්පච්චීට හිතට සහනයකි..තාවුල්ල දෙස බලාගෙන වැහි දින වලදී ඹහු සිටින්නේ හිසට හබරළ කොළයක් හෝ කෙහෙල් කොළයක්වත් නැතිවය..අප්පච්චී එදෙස බලා සිටීමෙන් අපිරිමිත චිත්ත ප්රීතියක් ලබයි නිරාමිස සුවයක් ලබයි...අප්පච්චී ජීවිතය විඳින්නෙකැයි විටක මට සිතේ...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">නියං කාලයක් ලැබීය. මුත් අප්පච්චිගේ එකදු කුඹුරක් හෝ පාළු වී හෝ විනාශ වී නැත..වඩා හොඳින් කුඹුරු වැඩී තිබේ..</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">නියං කාලයේ අක්කාගේ හිත ප්රේමය වපුරා තිබිනි..ප්රේමයෙන් අක්කා මං මුලාවී සිටියේ යැයි විටක මට සිතුනි..නියං සමය අවසන් විමටත් මත්තෙන් අක්කා ප්රේමය සොයා කැදැල්ල හැරදා ගොස් තිබුනි..</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">අප්පච්චී කෝප වු බවක් හෝ වික්ශිප්ත වූ බවක් මට දැනුනේ නැත...අක්කා ගැන අප්පච්චිගෙන් විමසු ගැමියෙකුට අප්පච්චි කීවේ</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">"දැන් කෙලීගේ කල වයස හරි නොවෑ පෙළවහක් කරගත්තට මගේ අමනාපයක් නැහැ " කියාය..</span></div><div><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div><span style="font-size: large;">මුත් අප්පච්චි අසීමිතව එම සිද්දියෙන් විඳවනා බව මා දැනගත්තේ අක්කා විසින් ගෙවත්තේ පැළකර තබුනු මනාව වැඩුනු පීදින්නට දින ගනිමින් තිබුනු රත් කෙසෙල් පඳුර සුනුවිසුනු වන්නට කැතිගා තිබෙනු දැකීමෙන් පසුවය...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අප්පච්චි දින කිහිපයකට පසුව ගමේ පුලන්නන් කිහිපදෙනෙකු කැඳවා අටුවේ ලූ වී විශාල ප්රමානයක් බෙදා දුන්නේ </span></div><div><span style="font-size: large;">"දැන් මේව කන්න එකෙක් අඩුයි නොවැ" කියමිනි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අක්කා ගැබ් ගෙන තිබෙන බව අප්පච්චී දැනගත්තේ කන්දේ ගෙදර සෝමා නැන්දා මගිනි..මා පසුව දැනගත් පරිදි අප්පච්චී අක්කාට නොකියන පොරොන්දුව මත සෝමා නැන්දා යවනා මෙන් කලමනා විශාල ප්රමාණයක් අක්කාට යවා තිබිනි..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අක්කා පුතෙකු වැදු බව අප්පච්චී දැනගත්තේද සෝමා නැන්දාගේ මාර්ගයෙනි...අප්පච්චී එවෙලම මරක්කලයෙක් සොයා ගොස් අප්පච්චිගේ මුත්තෙකුගෙන් තෑගි ලැබුනු රන් කාසියක් මකවා මාලයක් සදවා පුතුට යවා තිබුනි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">මුත් කවරදාකවත් අප්පච්චි මුනුබුරා දැකිමට ගියේ නැත..ගම්මුන්ට තිබෙන බිය හා ලැජ්ජාව නිසා අක්කා ගම් තුලානට පැමිනියේද නැත..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">ඉඩෝරයකට අහස අරඅදින බව දැන දැනත් අප්පච්චී කුඹුරු වැඩ වෙනදාටත් වඩා උනන්දුවෙන් කලේ උදව්වට පැමිනි ගම්මුන්ට "දැන් මේවා පරිභෝජනය කරන්න තවත් එකෙක් ඉන්නවා "යි කියමිනි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අප්පච්චී වෙනදා නැති උද්දාමයකින් අටුව පුරවනු ලැබිනි...</span></div><div><span style="font-size: large;">."කොළු පැටියෙක් නිසා හොඳට කන්න බොන්න තියෙන්න එපැයි" අප්පච්චි එසේ ගම්මුන්ට කියනවා මා අසා තිබිනි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අප්පච්චී මෙතරම්ම රාජකාරී අතර විටින් විට වැට කඩුල්ල බලයි...මුත් ඉන් බෝහෝ දුරක හිත ගොස් තිබේ...වැට කඩුල්ලේ රැඳුනු දැස දිලිහෙයි..එම දෑස නියතවම මුනුඹුරා හුරතල් කරනවා විය යුතුය..පසුව කවරදාකවත් නොදුටු කඳුළු අප්පච්චිගේ නෙත තෙත් කරයි.....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">අප්පච්චීට යාන්තමින් හෝ වැටහුනොත් මා අප්පච්චිගේ වෙනස දුටුවා යැයි ඔහු නිතරම කියන්නේ </span></div><div><span style="font-size: large;">"මේ වැහි කෝඩේ කවදා එයිද මන්දා කුඹුරුනම් මෙදා පොටේ පාළු වෙන හැඩයි..වැවත් හොඳටෝම හිඳිලා..ඉක්මනින් මේ වැහි කෝඩේ මේ දිහාට සේන්දු උනොත් හොඳයි" කියා ය..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">මමද පතන්නේ එයමය අප්පච්චිගේ හද කුඹුරට දියවර ගෙන මුනුඹුරාට වඩින්නට කියා ය.</span></div></div></div>චමින්ද ගුණරත්නhttp://www.blogger.com/profile/07125573305232111184noreply@blogger.com13