දමි ඟඟුලේ දිය නැහැ තව බොරවී
විහාරයේ දොර අඩවල් වූවද
නෙත් මායිම ඹය පහස සොයන විට
දමි පදයක් වෙනු යසෝදරා මට

හද විල කළඹන මතකය මා සිත
හඩවන හේතුව නුඹට දැනෙනවද
සිල් සිත පාමුල දැහැනට සමවුන
යසෝදරා හැර දැහැනක් නෑ මට

ලේන කුලේ සිට නුඹ රැඳි නෙත් ලඟ
බුදුවෙන දා නැත දුටුවේ ඹය නෙත
පුරන පාරමී මගේම හිත යට
යසෝදරා නුඹ හිමිවෙනු දිනයක